
Αφού λοιπόν μας επισκέφτηκαν οι μολυσμένοι τουρίστες και αφού έπιασαν τα κρύα και ο κόσμος άρχισε να αρρωσταίνει καταλάβαμε ότι τέτοιες γρύπες… να’ ταν κι άλλες! Αντιληφθήκαμε λοιπόν ότι τον ιο, το σώμα μας, τον καταπολεμούσε θαυμάσια, ίσως και καλύτερα και από τους χρόνιους ιους. Όμως, αυτό που δεν μπορούσαμε εύκολα να καταπολεμήσουμε ήταν οι παρενέργειες από τον εμβολιασμό! Είδαμε ακόμα και σοβαρές περιπτώσεις, κι ευτυχώς, αυτό ήταν που μας έσωσε. Μια γυναίκα να τρέμει σύγκορμη ήταν αρκετό να μας πείσει ότι από το εμβόλιο πρέπει να προφυλαχτούμε κι όχι από τον υποτιθέμενο ιό που υποτίθεται φτιάχτηκε για να καταπολεμήσει!

Αν το καλοσκεφτείτε αυτό θα αντιληφθείτε ότι ή οι φαρμακοβιομηχανίες αρχικά μας υποτίμησαν, ότι τρώμε κουτόχορτο, ή εμείς αρχικά υπερτερήσαμε αυτούς πόσο γρήγορα θα μας έσωζαν δίνοντας εν μέσω οικονομικής κρίσης, πακτωλό εκατομμυρίων για την υγεία μας!
Όμως μπορούμε να κάνουμε άλλη μια σύγκριση για να αντιληφθούμε καλύτερα το φαινόμενο. Αυτοί που πέθαναν από εμβολιασμό ενώ δεν είχαν τίποτα ήταν περισσότεροι, αναλογικά, από αυτούς που πέθαναν επειδή μολύνθηκαν χωρίς να εμβολιαστούν!

Αυτό θυμίζει το 1976 στην Αμερική που με την εμφάνιση της γρίπης των χοίρων διατάχθηκε μαζικός εμβολιασμός στρατιωτών στο στρατόπεδο Φορτ Ντιξ του Νιου Τζέρσεϊ. Μετά κατάφεραν να τρομοκρατήσουν άλλα 46 εκατομμύρια Αμερικανούς να εμβολιαστούν. Τότε ήταν που ξέσπασε επιδημία γρίπης στους εμβολιασμένους.
Ίσως εκεί αποσκοπούσαν και οι φαρμακοβιομηχανίες. Βέβαια, τότε έπεσαν μηνύσεις και ζητήθηκαν τεράστια ποσά για αποζημιώσεις. Γι αυτό τώρα προνόησαν όσοι κάνουν το εμβόλιο, με δική τους ευθύνη το κάνουν. Και υπογράφουν γι αυτό!
Όμως αυτό δεν θα συνέφερε το εμπόριο των χωρών όπου το χοιρινό κρέας βρίσκεται πρώτο στις λίστες κατανάλωσης.
Η τρομοϋστερία στην Αμερική ώθησε κάποιους να πουν ότι ο ιός αυτός προσβάλει και τις γαλοπούλες! Όμως γρήγορα κόπασε ο θόρυβος όταν αναλογίστηκαν, τι θα τρώγανε την μέρα των Ευχαριστιών!
Τέτοια παραδείγματα μπορούσα να αραδιάσω πολλά για το θέμα αυτό, αλλά νομίζω αυτά αρκούν κι εγώ νομίζω αρχίζω να εκνευρίζομαι όλο και πιο πολύ! Ε, φίλοι μου η υποκρισία περισσεύει, δεν νομίζετε;
και