Από τον εγωισμό στην αχαριστία!

Δεν θα αρχίσω με ορισμούς και τα τετριμμένα τι είναι η αχαριστία που όλοι ξέρουμε, σχετικά με την αδιαφορία και την κακία που εκδηλώνει αυτός που ευεργετήθηκε και ξαφνικά σε διώχνει από πάνω επειδή δεν επιθυμεί να σου επιστρέψει πίσω ούτε λίγη από τη χάρη που του έκανες, αφού αυτό προϋποθέτει μεγαλείο ψυχής που όπως φαίνεται ο αχάριστος δεν έχει. Όμως ας υπενθυμίσω αυτά που έχουν λεχθεί περισσότερο για να καταλήξω σε εκείνα που λίγοι έχουν αντιληφθεί σχετικά με αυτή την ψυχασθένεια, γιατί ασθένεια είναι να δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει! Όταν ο άλλος δεν βλέπει τι του δίνεις, δεν είναι τυφλός. Αχάριστος είναι! Επειδή δεν βλέπει όσα έκανες γι αυτόν και όλα όσα του έδωσες, αλλά επειδή θυμάται μόνο όσα δεν έκανες ή εκείνα που δεν μπόρεσες να του δώσεις, οπότε τότε αρχίζει και να σε μισεί! Αν έζησες ποτέ τέτοιες καταστάσεις, μη νιώθεις άσχημα αν σε απορρίπτουν επειδή δεν τους έδωσες όλα όσα επιθυμούσαν, κι ας αυτοί δεν σου έδωσαν το παραμικρό. Μερικές φορές οι άνθρωποι απορρίπτουν πράγματα μεγάλης αξίας, επειδή οι ίδιοι είναι φτηνοί. Κάποτε που θα ξαναβρεθούν στην ίδια θέση και δεν θα βρουν άλλους να τους προσφέρουν αυτά που τους έδινες, θα σε θυμηθούν, όμως τότε θα είναι αργά. Ο εγωισμός λοιπόν δημιουργεί τους κακοχαρακτήρες και την αχαριστία!

Τώρα θα σας δείξω γιατί οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν και δεν εκτιμούν όλα όσα τους δίνεις και μην απορείς που σε αυτό, μερικές φορές, φταίμε και εμείς οι ίδιοι, γιατί τους κακομαθαίνουμε… καλομαθαίνοντάς τους να παίρνουν χωρίς να δίνουν. Να, πώς γίνονται όλα αυτά:

Την πρώτη φορά τους δίνεις επειδή τους αγαπάς και περιμένοντας να σου το αναγνωρίσουν, σαν ευγνωμοσύνη, εκτιμάς ότι πρέπει να τους δώσεις περισσότερα. Όμως, όσο και να περιμένεις, προσμένοντας και κάτι από αυτούς, η προσφορά σου δεν φαίνεται να αναγνωρίζεται. Αν εσύ συνεχίσεις να τους δίνεις, τότε τους καλομαθαίνεις να περιμένουν και άλλα και όλο περισσότερα!

Ο αχάριστος αρχίζει να αισθάνεται ότι αξίζει να πάρει ακόμα περισσότερα και χωρίς να δώσει το παραμικρό του δημιουργείται ο εθισμός ότι αυτό είναι το σωστό: δηλαδή να παίρνει χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να δώσει και αυτός κάτι. Επόμενο τότε είναι να αντιδράσεις και εσύ, οπότε σταματάς να του δίνεις. Τώρα το καλομαθημένο άτομο, που εσύ τον καλόμαθες, αντιδρά με θυμό, επειδή δεν είσαι αυτός που νόμιζε και γίνεται ένας κακομαθημένος άνθρωπος που αρχίζει να σε μισεί, επειδή άλλαξες και δεν του δίνεις πια ό,τι του έδινες. Νομίζει ότι αξίζει να πάρει κι άλλα, ενώ αυτός δεν είναι υποχρεωμένος να δώσει τίποτα! Εδώ έρχεται η απόρριψη. Σε απορρίπτει, χωρίς να σκεφτεί ότι θα σε χάσει ή επειδή νομίζει ότι ο επόμενος που θα έρθει θα είναι σαν και εσένα που θα συνεχίσει να παίρνει. Νομίζει ότι μπορεί να βρει καλύτερο από εσένα, ενώ εσύ δεν θα μπορέσεις να βρεις καλύτερο από αυτόν! Αυτό λέγεται εγωισμός. Να, πώς ο εγωισμός φτάνει στην αχαριστία και μόνο τότε αντιλαμβανόμαστε ότι, τόσο καιρό ήμασταν με τον λάθος άνθρωπο.

Συνοψίζοντας τώρα έχουμε και λέμε:

1. Εσύ δίνεις. Ευγνωμοσύνη δεν βλέπεις.

2. Ξαναδίνεις και περιμένοντας, τίποτα δεν περιμένεις.

3. Όμως συνεχίζεις να δίνεις και αυτός αντί να δώσει, περιμένει κι άλλα!

4. Αν του ξαναδώσεις, του δημιουργείς τον εθισμό να περιμένει να πάρει κι άλλα.

5. Αν του τα κόψεις τότε σε μισεί, γιατί θεωρεί ότι αυτός έχει αξία, ενώ εσύ, όχι.

6. Εδώ αρχίζουν οι έριδες και οι απορρίψεις που καταλήγουν στον χωρισμό.

Ποια είναι η λύση;

Πρέπει να βάλεις όρια, όμως τα όριά σου να έρχονται νωρίς, διαφορετικά αν εσύ δεν έχεις όρια σταματώντας να δίνεις, θα κάνεις και αυτόν να ζητά χωρίς όρια. Να ζητά δηλαδή όλο και περισσότερα!

Αν έτσι είχαν τα πράγματα μέχρι τον χωρισμό μην ανησυχείτε διόλου! Είπαμε «μερικές φορές οι άνθρωποι απορρίπτουν πράγματα μεγάλης αξίας, επειδή οι ίδιοι είναι φτηνοί». Βάζουν τα χεράκια τους και βγάζουν τα ματάκια τους! Πολύ αργότερα θα το καταλάβουν, όμως τότε θα είναι αργά. Γιατί, όσο αργότερα εμφανιστούν, τόσο ευκολότερη θα είναι η απόρριψή τους, η οποία πρέπει να είναι δεδομένη.

Όταν αυτοί επιστρέψουν πρέπει να βρουν την πόρτα σας κλειστή και το κλειδί πεταμένο μακριά, ώστε ούτε τη σκιά σας να μην ξαναδούν!

Γι αυτό λοιπόν αν έχασες κάποιον αλλά βρήκες την ηρεμία και τον εαυτό σου, εσύ κέρδισες, ακόμα και μέσα στην ατυχία σου!

Ούτε μίση, ούτε προσμονές και παρακάλια. Η εκδίκηση δεν είναι καλός τρόπος να ανταποδώσεις την κακία που σου έδειξαν απορρίπτοντας. Αδιαφόρησε! Τα σάπια φρούτα πέφτουν μόνα τους!