Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Το Πολυτεχνείο Ζει! Εμείς;


Το Πολυτεχνείο είναι ένα ζωντανό σύμβολο. Ένα ζωντανό κάλεσμα για την δημοκρατία και την ελευθερία.
Το Πολυτεχνείο ζει !
Όχι βέβαια εκεί όπου μία χούφτα "γνωστοί άγνωστοι" προσπαθούν να το μετατρέψουν σε μία γιορτή καρικατούρα.
Ζει σιωπηλά μέσα στις καρδιές όλων εκείνων που αντιλαμβάνονται ότι η ελευθερία είναι ένα αγαθό για το οποίο αξίζει να αγωνίζεται κανείς, ακόμα και όταν κινδυνεύει η ζωή του.

χθες
σήμερα
Βαθιά εντύπωση μου προκάλεσε η γιορτή του 10ου Δημοτικού Σχολείου Χαϊδαρίου, για την επέτειο των 35 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Όχι τόσο επειδή σε αυτό συμμετείχε η κόρη μου και συγκινήθηκα, αλλά επειδή συμμετείχα και εγώ σε εκείνη την εξέγερση!


Η κόρη μου Νεφέλη



Η κόρη μου Ιοκάστη



Εγώ… παρασημοφορήθηκα με… εφτά ράμματα στο κεφάλι… όσα και τα χρόνια της δικτατορίας!
Ακούγοντας τα παιδιά να τραγουδούν τα τραγούδια που τραγουδούσαμε εμείς πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου ένιωσα την ανάγκη να κάνω μια σύγκριση εποχών.
Να ένα video για να κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν.
Σήμερα μαθαίνουν τα παιδιά ότι εμείς δεν ήμασταν αλήτες και τσογλάνια, αλλά αγωνιστές της ελευθερίας.
Δεν μπήκαμε εκεί για να τα σπάσουμε, να κάνουμε χαβαλέ ή να αποφύγουμε το μάθημα, αλλά να απαιτήσουμε Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία!Να φύγει η χούντα και οι Αμερικανοί από τη χώρα μας!Η έκφραση του λόγου που τόσο εύκολα και ελεύθερα χρησιμοποιούμε σήμερα, τότε ήταν πολυτέλεια. Συνοδευόταν μόνο από το γκλοπ και τη μυρωδιά του δακρυγόνου.
Στον ορίζοντα παραμόνευε μόνο ο διωγμός, το ξύλο και η φυλακή!


Όμως το πονηρό κοινωνικό μας σύστημα βρήκε διέξοδο ακόμα και σήμερα για να εξαπλώσει τα αντιδραστικά του πλοκάμια και να βουλώσει την ελεύθερη έκφραση! Μέσα στην πληθώρα της πληροφόρησης καταφέρνει να προβάλει την αντίδραση, την υποτέλεια και την υποταγή. Φερέφωνο του υποτελούς κοινωνικού μας συστήματος έγινε κάθε Μέσον Μαζικής Ενημέρωσης. Από τα κλασικά έντυπα μέχρι τα ηλεκτρονικά, με πρώτο και καλύτερο την τηλεόραση που προβάλει σαν πρότυπο ό,τι βολεύει την καθεστηκυία άρχουσα τάξη.
Μέσα απ’ την τηλεόραση περνά ό,τι ελεεινότερο μπορεί να κατασκευαστεί ώστε να διαδοθεί ελεύθερα μέσα στα ίδια τα σπίτια μας, παρακάμπτοντας τη γονική προτροπή και τα καθιερωμένα μας ήθη, με τέτοιο τρόπο που να έλκουν τους νέους και να αποβλακώνουν τους μεγάλους! Απομακρύνοντας από τα ζωτικά μας προβλήματα, μέσα από τα realities και τα ελεεινά σήριαλς μας βάζουν να συμμετέχουμε οι ίδιοι σε αυτά.
Γινόμαστε πρωταγωνιστές στο σίριαλ της ζωής!
Αν κάποτε, αυτοί που εντόπιζαν την επιρροή του θεάματος στις συνειδήσεις των ανθρώπων φαίνονταν κινδυνολόγοι και γραφικοί, σήμερα η ορμητική εξάπλωσή του όχι μόνο επιβεβαιώνει την επιρροή του στην κοινωνία μας αλλά συνάμα αποκαλύπτει και την προγραμματισμένη αυτοκαταστροφική του δύναμη. Συσκοτισμένα, πίσω από το μηχανισμό της θεαματικής κυριαρχίας, βρίσκεται η ρίζα του κακού. Πίσω από το «έκδηλο» και το «προφανές», κρύβεται ένας απατηλός κόσμος. Ένας κόσμος αλλοτριωμένος που μας καταδυναστεύει και μας χρησιμοποιεί ανατροφοδοτώντας την απάτη. Μας ενσωματώνει στο σύστημα και θέτοντας τους κανόνες του συστήματος κάνει το δρόμο της επιστροφής δύσκολη υπόθεση.
Ζώντας το όνειρο, σε μια κοινωνία του θεάματος, ο κοινός νους δεν μπορεί να αντιληφθεί αυτήν την αντιστροφή στη λογική.

Οι πρωταγωνιστές αντικατέστησαν τους μονομάχους και η θεαματικότητα των τηλεοπτικών σταθμών αντικατέστησε τους φανατισμένους θεατές των αρρένων και των ιπποδρομιών. Οι Πράσινοι και οι Βένετοι ποτέ δε σταμάτησαν τις φιλονικίες, ούτε στην πολιτική ούτε στον «αθλητισμό». Διαταράσσοντας την ηρεμία της κοινωνικής ζωής με θεαματικό τρόπο το σύστημα διαιώνιζε τους μηχανισμούς υποταγής.
Η διαφθορά της κοινωνίας δεν βρίσκεται μόνο πίσω από την κάμερα, αλλά ξεδιάντροπα προβάλλεται και μπροστά της, μεταβάλλοντας κάθε αξία σε απραξία, κάθε αλήθεια σε ψέμα, κάθε εντιμότητα σε αχρειότητα!
Κοντολογίς, η κοινωνία του θεάματος είναι η φενάκη της αμεσότητας. Είναι παρούσα σε κάθε μας βήμα, στη δουλειά, στο σπίτι, στην εγρήγορση και υποσυνείδητα, την ώρα που κοιμόμαστε. Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί όταν ο Μορφέας ανενόχλητος πρωταγωνιστεί!
Όταν αντιληφθούμε αυτήν την αντιστροφή στη λογική, τότε η μέρα που ο Μορφέας στη συνείδησή μας θα ξυπνήσει δεν θα είναι μακριά και η απο-αλλοτριωτική μορφή της υλοποιημένης δημοκρατίας θα είναι πραγματικό γεγονός!


Συνεπώς, ο αγώνας δεν τελείωσε!
Έχουμε πολύ δουλειά ακόμα!

Πολλά πολυτεχνεία ακόμα πρέπει να δημιουργηθούν, ιδιαίτερα τώρα που και η εκπαίδευση, σαν εμπορικό προϊόν, μπήκε στα ράφια των εκπαιδευτηρίων.

Πρωτίστως όμως πρέπει να καταπολεμηθεί η Αλλοτρίωση!
Τούτος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός!

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το Πολυτεχνείο έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό.
Πέθανε από τότε που ο καθένας (ακόμη αν δεν είναι φοιτητής)μπορεί να εκμεταλλευτεί το άσυλο για να μην συλληφθεί. Είναι ανήκουστο να γίνεται εμπόριο ναρκωτικών μέσα από τα κάγκελα και οι αστυνόμοι να κοιτάνε απέξω γιατί υπάρχει το άσυλο. Είναι απαράδεκτο μερικοί να σπάνε βιτρίνες και να καίνε μαγαζιά και μετά να μπαίνουν μέσα για να προφυλαχθούν.
Θα μου πεις ότι όλοι αυτοί είναι του συστήματος που εκμεταλλεύεται την κατάσταση. Και οι φοιτητές; Δεν κάνουν τίποτε γιατί απλά είναι άσχετοι με αυτό που συμβολίζει το Πολυτεχνείο. Για αυτούς η επανάσταση γίνεται για την επανάσταση.
Έτσι ούτως ή άλλως το Πολυτεχνείο πέθανε. Ζει μόνο στην Επέτειό του γιατί έτσι βολεύει όλους, ακόμη και τους Αμερικανούς.

Αόρατη Μελάνη είπε...

Σωστά τα λες για την αλλοτρίωση, αν και δεν βλέπω πώς συνδέεται αυτό με τον τρόπο παρουσίασης της επετείου του Πολυτεχνείου.

Εγώ έχω την εντύπωση ότι από τις τρεις "γιορτές" της σχολικής χρονιάς, η πιο αυθεντική είναι η επέτειος του Πολυτεχνείου. Οι άλλες δύο, 28η Οκτωβρίου και 25η Μαρτίου, έχουν όντως γίνει πανηγύρεις χωρίς νόημα και ουσία, το σύστημα έχει αφομοιώσει και καπηλευθεί τα όποια ιδανικά μπορούν να προβληθούν μέσα από τις επετείους αυτές. Όμως το Πολυτεχνείο μου φαίνεται ότι ακόμη κρατιέται πιο κοντά σ' αυτό που πραγματικά ήταν - ίσως ακριβώς επειδή είναι πολύ πρόσφατο και ζουν ακόμη αυτοί που συμμετείχαν. Με τα χρόνια μάλλον θα καταλήξει και αυτό άλλη μια ανούσια επέτειος.

Άθεος είπε...

Μιχάλη συμφωνώ μαζί σου. Όμως δεν ξέρω πως μπορούμε να λύσουμε το θέμα αυτό, διατηρώντας το άσυλο, που είναι αναφαίρετο δικαίωμα των φοιτητών. Λύση δεν έχω, όμως η γνώμη μου βρίσκεται στη μέση. Βέβαια το Πολυτεχνείο δεν έχει πεθάνει, γιατί αυτό είναι ένα σύμβολο ελευθερίας, όχι μόνο ενάντια στις χούντες αλλά και ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης. Κυρίως την ελευθερία του λόγου, που η χούντα τόσο μας καταπίεσε.
Αγαπητή Μελάνη, το σύνθημα «ψωμί παιδεία ελευθερία» συνδέει το Πολυτεχνείο με τους αγώνες το μέλλοντος. Για το ψωμί δεν έκανα ιδιαίτερο λόγο, για την παιδεία όμως είπα ότι στις μέρες μας είναι επίκαιρη επειδή η εκπαίδευση, σαν εμπορικό προϊόν, μπήκε στα ράφια των εκπαιδευτηρίων (αναφέρομαι στην ιδιωτική εκπαίδευση μέσω ιδιωτικών πανεπιστημίων κλπ).
Η ελευθερία όμως το συνδέει απόλυτα!
Τότε αγωνιστήκαμε ώστε να μπορούμε να μιλούμε ελεύθερα. Σήμερα που η πληροφόρηση μας κατακλύζει παράλληλα μας αλλοτριώνει κιόλας. Εκεί ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα που μας αναγκάζει να συνεχίσουμε τον αγώνα για ελευθερία, ακόμα και τώρα που έχουμε ένα διαφορετικό εχθρό. Τώρα το θέμα δεν είναι να σκίσουμε τις εφημερίδες ή να σπάσουμε τις τηλεοράσεις μας, αλλά να μπορούμε να δημιουργήσουμε αντιστάσεις εκεί όπου το σύστημα προσπαθεί να μας αλλοτριώσει!
Έτσι το σύνδεσα, γράφοντας ότι ο αγώνας δεν τελείωσε, θέλοντας να υπογραμμίσω την αντίθεσή μου στον εφησυχασμό!
Η νέα τάξη πραγμάτων οδεύει, μέσω της παγκοσμιοποίησης και της αλλοτρίωσης που το σύστημα επιβάλει, σε μια άνευ προηγουμένου καταπιεστική κατάσταση, όπου το μυαλό αποξενώνεται και ο θεατής ταυτίζεται με τον απατηλό και αλλοτριωμένο του κόσμο. Τι σημαίνει αυτό;
Οι κότες να παρακολουθούν, με ενθουσιασμό τον επερχόμενο θάνατό τους! (βλέπε σκίτσο). Έτσι δεν μιλά κανείς και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι!
Δεν είναι τρομερό αυτό;
Αν δεν σε έπεισα ακόμα, πρέπει να περιμένεις το βιβλίο!
Δεν θα τα πούμε όλα εδώ.

ΚΙΡΚΗ είπε...

Άθεε, καλέ μου φίλε,

αν και ήμουν την εποχή του Πολυτεχνείου σχεδόν 10 χρονών, θυμάμαι έντονα την αναστάτωση που βίωσα στο σπίτι των δικών μου, όταν ενημερώθηκαν για το κακό που γινόταν στο κέντρο της Αθήνας.
Σήμερα, ζω σχεδόν απέναντι από το Πολυτεχνείο, εδώ και 24 χρόνια. Το έχω δει σε όλες τις εκφάνσεις του, έχω δει προβοκάτσιες αστυνομικών, έχω θαυμάσει το "θεάρεστο" έργο των Μ.Μ.Ε., που μας παραπληροφορούν και επίτρεψέ μου να αποδίδω ακόμα και τις σπασμένες βιτρίνες και τα καμένα μαγαζιά και αυτοκίνητα στο σύστημα που σήμερα επικρατεί. Γνωρίζει ο Μιχάλης που σου έγραψε πρώτος τον 15χρονο Καλτετζά; Ήταν από αυτούς που έσπαγαν μαγαζιά, βιτρίνες, αυτοκίνητα. Αν μπορούσες να τον ρωτήσεις σήμερα γιατί το έκανε, δε θα ήξερε να σου πει το λόγο, αλλά τότε αντιδρούσε αυθόρμητα και ενστικτωδώς, αφού δεν είχε, δεν ήξερε άλλο τρόπο να ζητήσει καλύτερη Παιδεία, λιγότερη υποκρισία των πολιτικών που ξέρουν χοντρά να τα παίρνουν κάτω από τη μύτη μας, καλύτερο σύστημα απόδοσης δικαιοσύνης, δικαιότερη κατανομή του πλούτου και επιτέλους αληθινή Δημοκρατία. Ο 15χρονος Καλτετζάς δε θα μπορέσει να σου απαντήσει. Πυροβολήθηκε στο κεφάλι, στη Στουρνάρα, από αστυνομικό που στη δίκη υποστήριξε ότι πανικοβλήθηκε από την επίθεση του νεαρού πάνω στην κλούβα των ΜΑΤ, στην οποία βρισκόταν μέσα και έτσι ταραγμένος, φοβισμένος, γονάτισε, σημάδεψε και έριξε στο κεφάλι του 15χρονου...
Όπως "έπεσε και η ζαρντινιέρα και το μοτοποδήλατο πάνω στον Κύπριο φοιτητή" στη Θεσσαλονίκη και οι τόσοι ασυνομικοί γύρω του έσπευσαν να τον "βοηθήσουν"...
Έχω πλήθος γεγονότων να αναφέρω για το τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στο άσυλο του Πολυτεχνείου, στους μπάτσους που ντύνονται "γνωστοί άγνωστοι" και σε εκείνα τα παιδιά μικρά και μεγάλα που περνούν και αφήνουν ένα λουλούδι εκεί στη γερμένη κεφαλή που υπάρχει μέσα στον προαύλιο χώρο του...
Μιχάλη, σε σένα μιλώ, Μιχάλη. Το Πολυτεχνείο δεν πέθανε! Είναι ζωντανό όσο θα υπάρχει και ένας άνθρωπος που θα ζητά λίγο ψωμί να φάει, όσο θα στερούν από τους νέους την Παιδεία που Κράτος και Παπαδαριό εκφυλισμένη την "προσφέρουν", διδάσκοντας στα παιδιά πώς να παράγουν ως ενήλικες πια χρήματα, σαν καλοκουρδισμένα γρανάζια, που άμα χαλάσουν τα αντικαθιστούν αυτόματα με την επόμενη γενιά προδομένων παλιάτσων που έχουν ήδη αποφοιτήσει.
Και εκείνη τη ρημάδα την Ελευθερία, επειδή ακόμα δεν την έχουμε δει να έρχεται-σε παραπέμπω στην ετυμολογία της λέξης- και ακόμα δεν την απολαμβάνουμε, νομίζω πως το Πολυτεχνείο ΖΕΙ, όπως και ο Μάης του '68, ο Αλέκος Παναγούλης, ο Λαμπράκης, η Μελίνα...
'Οσο για την πρέζα που καταγγέλεις ότι πωλείται μέσα στο Πολυτεχνείο, φαίνεται δεν περνάς συχνά από εκεί.Στην Τοσίτσα πωλείται από βαποράκια γνωστά στην αστυνομία, που αφού δει το αλισβερίσι, κάνει ντου και μάντεψε...τσιμπά το πρεζόνι και όχι το βαποράκι. Όλως τυχαία βρε αδερφέ.
Το Πολυτεχνείο έχει πεθάνει ή μάλλον δεν υπήρξε ποτέ μόνο για εκείνους που ποτέ δε στερήθηκαν την ελευθερία τους, που τους παρέχει τα πάντα ο μπαμπάς και η μαμά, που δε χρειάστηκε ποτέ να δουλέψουν, που δεν έσκυψαν το κεφάλι και μίλησαν, όταν ο εργοδότης τους έφαγε το μεροκάματο, γιατί και να τους απέλυε είχαν καβάντζα το οικοπεδάκι και τις καταθέσεις των γονιών τους, που είναι γιάπις και ξέρουν μόνο να υπολογίζουν τους δείχτες της Σοφοκλέους...
Γι' αυτούς δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δε θα υπάρχει κανένα ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, πουθενά στον κόσμο!
Και επειδή υπάρχουν και σήμερα Έλληνες που επιμένουν ότι στο Πολυτεχνείο είχαν μαζευτεί το βράδυ εκείνο του Νοέμβρη το '73 μια φούχτα αλήτες, αναρχικοί, ταραχοποιοί, κολόπαιδα, και ότι η Πολιτεία προσπάθησε να επαναφέρει την "τάξιν", θα θυμήσω ότι ο πρώτος που γονάτισε πυροβολημένος στο κεφάλι και αυτός από σφαίρα ακροβολισμένου ελεύθερου σκοπευτή, λεγόταν Διομήδης Κομνηνός, ετών 17!
Μάλλον από αυτόν κινδύνευε η πολυπόθητη "Τάξις" των Συνταγματαρχών...
Το Πολυτεχνείο δεν πέθανε! Έχουν πεθάνει εκείνοι, που αν και νέοι αρνούνται να δουν τις "Θερμοπύλες"...του σήμερα, γιατί πολύ απλά τους αρέσει να είναι με την πλευρά του Εφιάλτη!

Υ.Γ. Ευχαριστώ για το βήμα φίλε άθεε και ελπίζω να μην έκανα κατάχρηση του χώρου και της φιλοξενίας σου!

Άθεος είπε...

Ανείδωτη φίλη μου, όχι κατάχρηση δεν έκανες, μα μία δεύτερη ανάρτηση έκανες, που δεν το συνηθίζεις, θέτοντας τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Βέβαια καταπιάστηκες από ένα σχόλιο, όμως ακόμα κι έτσι, άφησες το στίγμα εκείνο που κατά τη γνώμη σου σε αγγίζει περισσότερο!
Εγώ στην επέτειο αυτή, εκτός από τη μνήμη, του δίνω μεγαλύτερες διαστάσεις!
Ευχαριστώ για τη συμβολή σου.

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς κάτι ή να το θυμάται. Επίτρεψέ μου Κίρκη, επειδή ήμουν πολύ μεγαλύτερος από εσένα, να θυμάμαι ότι ο καημένος ο Καλτεζάς κράταγε μία μολότωφ και ετοιμαζόταν να την πετάξει μέσα στην κλούβα που ήταν ο αστυνομικός.
Έχει γούστο να μου πεις ότι ο αστυνομικός εκεί που καθόταν βαρέθηκε και είπε:
-Δεν καθαρίζω αυτόν τον αθώο πιτσιρικά που περνάει από εδώ;
Του τράβηξε λοιπόν μία στο δόξα πατρί, μετά έβγαλε και μία μολότωφ που φύλαγε στο πορτοφόλι για τέτοιες περιστάσεις και του την άφησε δίπλα. Πρέπει να ήταν ένας πολύ ηλίθιος αστυνομικός…
Τελικά ο «καημένος» και ανεγκέφαλος Καλτεζάς ήταν θύμα εκείνων που έψαχναν να φτιάξουν ήρωες-θύματα προς όφελός τους, γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ δεκαπεντάχρονος δεν έχει μυαλό για αγώνες, ελευθερίες και άλλα τέτοια «δημοκρατικά» κουραφέξαλα. Κανείς δεκααπεντάχρονος δεν έχει γιατί σκέφτεται αποκλειστικά με το κάτω κεφάλι , δεν τον νοιάζει αν τον εμποδίσουν να μιλήσει γιατί ΔΕΝ ασχολείται με πολιτική, ούτε ξέρει πολλά πολλά (ειδικά εκείνη την εποχή) από ανεργίες και συνδικαλισμούς. ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟΝ ΕΣΠΡΩΞΑΝ γιατί χρειάζονταν ήρωες-θύματα. Όπως έσπρωξαν και εμένα μαζί με άλλους 200 στην μεγάλη απεργία της ΔΕΗ το 1980. Οι συνδικαλιστές γνώριζαν πολύ καλά ότι επρόκειτο να μας απολύσουν (ήμασταν νέοι υπάλληλοι) αλλά ο Αντρέας ο Παπανδρέου βλέπεις χρειαζόταν «ήρωες» για ρίξει την δεξιά. Όπως και την έριξε μετά από μερικούς μήνες.

Θέλω να μου αναφέρεις ΜΟΝΟ ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ χώρα όπου υπάρχει ελευθερία και δημοκρατία και εγώ θα παραδεχθώ ότι είμαι παντελώς ηλίθιος και δεν ξέρω τι μου γίνεται.
ΠΑΝΤΟΥ και ΠΑΝΤΟΤΕ οι αγώνες για δημοκρατία και ελευθερία καταλήγουν σε ένα και μοναδικό αποτέλεσμα: ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ.
-Παράδειγμα η Γαλλία. Έκανε την επανάστασή της, καθάρισε την αφρόκρεμα των αριστοκρατών «προς όφελος του λαού» και τελικά κατάντησε να την καβαλήσει ο Ναπολέων που αιματοκύλισε ολόκληρη την Ευρώπη.
-Και οι Ρώσοι κατασκοτώθηκαν για το «προλεταριάτο» και κατέληξαν στην Ιντελιγκέντσια της ΕΣΣΔ, που έκανε σφαγές επί σφαγών. Μόνο οι Ελληνορώσοι είχαν πάνω από 200.000 νεκρούς στις εθνικές εκκαθαρίσεις του Στάλιν.
-Οι επαναστάτες του 21 έχυσαν το αίμα τους για να μας κάτσει στον σβέρκο ένας γερμανός βασιλιάς.
-Και οι αντάρτες σκοτώθηκαν και αυτοί στον εμφύλιο για τα συμφέροντα του Στάλιν και του Τσώρτσιλ για να μας κάτσει στον σβέρκο η Δεξιά.
-Και οι αγωνιστές κατά της χούντας για να μας κάτσει στον σβέρκο ο Κωστάκης και ο Γιωργάκης και για να κλέβει τα δημόσια ταμεία ο κάθε κερατάς-κομματόσκυλο.
Και το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει ο δικός σου «αγώνας» είναι ότι θα μας βάλεις στον σβέρκο ένα καινούριο κομματόσκυλο (πιθανόν τον Τσίπρα) που θα στρώσει τραπέζι να φάει το δικό του κόμμα.

Και ΝΑΙ, το Πολυτεχνείο ΠΕΘΑΝΕ.
ΦΥΣΙΚΑ συμβαίνουν «ζαρντινιέρες», γιατί τίποτε δεν είναι σωστό σήμερα.
Αλλά για να είναι ζωντανό το Πολυτεχνείο θα πρέπει οι φοιτητές να ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ να συμβαίνουν όσα συμβαίνουν εκεί. Γιατί όταν κάποιοι (έστω βαλτοί της αστυνομίας) κάνουν ζημιές και μετά μπαίνουν μέσα στο Πολυτεχνείο, ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΦΤΑΙΝΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ που δεν τους τσουβαλιάζουν και να τους βγάλουν έξω για να τους παραδώσουν στην Αστυνομία που μετά θα ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙ να τους μαζέψει.
Αλλά η επανάσταση στα λόγια και από βολεμένους είναι πολύ εύκολη. Το είπε και ο Χάρι Κλίν: Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους, με Ρόλεξ στα χέρια, με γούνες στους ώμους.

Έχεις πέσει στην παγίδα του νέου «πολυπολιτισμικού» συστήματος που θεωρεί την αστυνομία υπαίτια για όλα τα κακά (όσο βέβαια δεν έχει την εξουσία στα χέρια). Δεν θες αστυνομία πουθενά, αλλά όταν γίνεται κάτι θα πρέπει να υλοποιούνται από το μηδέν αστυνόμοι-άγιοι (χωρίς προβλήματα οικογενειακά και προσωπικά και χωρίς μισθούς πείνας) που θα έχουν την ψυχολογία του Γκάντι και φερόμενοι ευγενικά θα πιάνουν αμέσως τους κακούς και θα σε προστατεύουν κρατώντας λουλούδια στα χέρια…

Φυσικά υπάρχουν διεφθαρμένοι αστυνομικοί και συμφέροντα με τους εμπόρους ναρκωτικών. Αλλά ΜΟΝΟ αυτοί φταίνε; Όλοι αυτοί οι ΗΛΙΘΙΟΙ (έστω και αν ξέρουν τι γίνεται) που πάνε και πέφτουν στα ναρκωτικά γιατί «είναι μάγκες», γιατί «κανείς δεν τους καταλαβαίνει», γιατί «ζορίζονται», γιατί γιατί γιατί… δεν φταίνε σε τίποτε; ΑΝ δεν υπήρχαν οι πελάτες δεν θα υπήρχε και εμπόριο.
Πολύ απλό για να το καταλάβει κανείς αλλά ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ τους «προοδευτικούς» που γενικά κόπτονται για την διεφθαρμένη αστυνομία, αλλά θα ξεχάσουν το θέμα μόλις γίνουν κυβέρνηση. Κλέβουν οι υπουργοί, οι βουλευτές, τα στελέχη, οι παπάδες, οι νομάρχες και οι δήμαρχοι, οι αστυνομικοί σου κάτσανε στον λαιμό; Αν ο αξιωματικός κλέψει ένα αυγό οι στρατιώτες θα κλέψουν εκατό κότες λέει μια παροιμία.
Όταν λοιπόν βρεις αυτήν την χώρα με τους αστυνομικούς-άγιους, τις ατομικές ελευθερίες και την δημοκρατία να μου το πεις να έρθω και εγώ.

Και τι πρέπει να γίνει με τον αγώνα για «δημοκρατία και ελευθερία»;
Πρώτα θα σε ρωτήσω για ποια δημοκρατία και ποιανού και ποια ελευθερία και ποιανού, γιατί ο καθένας έχει κάτι διαφορετικό μέσα στο κεφάλι του.
Και ο Πλάτωνας μίλαγε για δημοκρατία, αλλά σήμερα θεωρείται από τους «προοδευτικούς» φασίστας. Έστω και αν ο φασισμός είναι φρούτο σημερινό.

Δυστυχώς δεν μπορώ να σου εξηγήσω τι σημαίνει πραγματικά αγώνας για ελευθερία. Οι πεποιθήσεις (= σταθερή και ακλόνητη βεβαιότητα) που έχεις θα σε εμποδίσουν να καταλάβεις, ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΕΧΕΙΣ ΠΕΙΣΘΕΙ ΟΤΙ ΞΕΡΕΙΣ.

Πρέπει να σταματήσω τώρα. Έχω να κάνω και μια κλήση στον Αποστόλη. Του την χρωστάω από χθες.

ΚΙΡΚΗ είπε...

Μιχάλη μου,
και πάλι καλησπέρα, έστω και από απόσταση!
Στ' αλήθεια δε νομίζω πως είμαι και τόσο νέα πια, ώστε να μη θυμάμαι την υπόθεσητου νεαρού με τη μολότωφ!
Αυτό επειδή έθιξες το θέμα με την ηλικία μου.
Ούτε νομίζω πως έχω ήδη πεισθεί για κάτι, οπότε αποκλείεται να μου αλλάξεις τα μυαλά!
Όμως θα με βρεις αρνητική στο γεγονός πως δε θες να δεις και να παραδεχθείς ότι Εσύ γενικεύεις τελικά. Τα παιδιά δεν είναι όλα και τόσο κολόπαιδα όσο τα φαντάζεσαι, ούτε θεωρώ πως δεν ξέρουν τι τους γίνεται! Θα μου επιτρέψεις να έχω άποψη πιο εμπεριστατωμένη ίσως από τη δική σου, γιατί σχετίζομαι καθημερινά με πάμπολλα από αυτά!Και ένα είναι σίγουρο: ότι επειδή ζουν στην εποχή της πληροφόρησης και της διαφθοράς, είναι και πιο ενημερωμένα από εμάς και πιο απογοητευμένα από εμάς! Την Επανάστασή τους την έχουν ήδη αρχίσει, γι' αυτό πηδούν τις μάντρες και την κάνουν από το σχολείο που εμείς τους φτιάξαμε με τα βολέματα του κατεστημένου μας! Δεν μπορώ να τους αρνηθώ το δικαίωμα να ονειρεύονται, επειδή εγώ, λόγω ηλικίας και μετά από απανωτά χαστούκια, έχω παραδοθεί. Αυτό εξάλλου μας διαφοροποιεί από τη νεότητα, εμάς τους ενήλικες.Αλλά και αυτά τα παιδιά στο Πολυτεχνείο, κατά τα λεγόμενά σου, δε θα ήξεραν τι τους γινόταν, λόγω του νεαρού της ηλικίας τους!Μμμμ...
Επιπλέον δεν υποστηρίζω ότι είμαι ή ότι ανήκω στους προοδευτικούς ή τους συντηρητικούς, οπότε μόνος σου βγάζεις συμπεράσματα!
Επίσης ποτέ μου δεν είχα ανάγκη κανένα αστυνομικό για να μου περιφρουρήσει τα κεκτημένα, γιατί πολύ απλά δεν είχα και δεν έχω ούτε σπίτι, ούτε αυτοκίνητο, καρδιά μου. Ούτε λεφτά σε τράπεζα, ούτε βίλα, ούτε καν βάρκα φουσκωτή. Μια μηχανή έχω και αυτή, εν γνώση μου ανήκειστο κράτος με τους φόρους που πληρώνω, τα τέλη κυκλοφορίας, τα ασφάλιστρα...Αν μου την πάρουν, δε θα την κλάψω, γιατί ποτέ τελικά δεν μου ανήκε. Το μόνο που μου ανήκει είναι ο εαυτός μου και αυτός όσο ζω!
Αν πρόσεξες το προφίλ μου το γράφω:μποέμισσα, εκ πεποιθήσεως. Ακόμη, θεωρώ πως νομίζεις ότι μιλάς σε άνθρωπο που ζει σε άλλο πλανήτη. Γεννήθηκα σε χώρα με δικτατορικό καθεστώς και ίσως γι' αυτό λατρεύω την ελευθερία. Αν θες αγαπώ την Ελλάδα ως πατρίδα, αλλά το κράτος της το μισώ.
Γι' αυτό:
-Δε συνδικαλίστηκα ποτέ, δεν έπεσα στην παγίδα,
-δεν ψήφισα ποτέ κανένα πράσινο ή μπλε ή κόκκινο.
-Δεν άδραξα καμιά σημαιούλα και
-δεν έβαλα ποτέ μέσο ούτε για να μου σβήσουν κλήση, που λέει ο λόγος.Σμειωτέον, έχω απαιτήσει και κλήση, γιατί έπρεπε να μου την κόψουν και το καλό αστυνομικό μου έκανε τα γλυκά μάτια για να μη μου τη χρεώσει! Και βεβαίως την πάτησε, όταν μου έθεσε το δίλημμα: την κλήση ή εμένα; η απάντηση ήταν: την κλήση, την κλήση, γιατί με αυτήν αποδεικνύω πως δεν αγοράζομαι. Αντιθέτως πληρώνω για να δω την κατάπληξη του προσώπου, μόλις έλαβε την πληρωμένη απάντηση. Σκέτη κωμωδία! Αν και τότε ήμουν πιο νέα και περνούσε η μπογιά μου! Αλήθεια απαίτησες ποτέ κλήση;
-Δεν τάχθηκα ποτέ κάτω από σημαίες, σύμβολα ή θρησκείες.
Αλλα θέλω να έχω την ελπίδα πως τα αφεντικά, που εντέλει εσύ από τη θέση του δημόσιου υπαλλήλου τα υπηρετούσες -ΔΕΗ-, δε θα παίξουν και στην πλάτη των επόμενων νέων το κόλπο που έπαιξαν στη δική μας. Θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι μόλις διορίστηκα σε σχολείο, Παραιτήθηκα! Γιατί δεν επιθυμούσα να παπαγαλίζω ιδεολογίες και φλιναφήματα κανενός μαυραγορίτη του παρόντος μου.Πόσο μάλλον του Μέλλοντός μας!
Αναφέρεις ένα σωρό ιστορικά παραδείγματα για το πώς η εξουσία αλλάζει χέρια! Μα στο έγραψα: Η Ελευθερία είναι αυτή που περιμένουμε να έρθει...ακόμα.Λες να μην το ξέρω;
Αλλά πρέπει να βοηθήσουμε τους επόμενους να έχουν ελπίδα πως αν, λέω, αν θελήσουν, μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο. Την απογοήτευσή σου απλώς δεν υπομένω.
Επιπλέον λες να παραδώσουν οι φοιτητές τους τραμπούκους στους αστυνομικούς! Α': δε βάζω ποτέ κανένα κτίριο πάνω από κανέναν άνθρωπο, ούτε γουστάρω στην ιδέα να μπαγλαρώνω ανθρώπους για να τους παραδίδω σε άλλους. Β' Και τι θα πάθουν οι αστυνομικοί που ντύνονται τραμπούκοι από τους συναδέλφους τους;
Δε μου φταίξανε οι αστυνομικοί. Μάλιστα έχω και φίλο καρδιακό που ανήκει στο σώμα και μου λέει από πρώτο χέρι τη βρώμα που αναδύει! Ξέρω πως όποιος καβαλήσει το καλάμι της εξουσίας, γίνεται χειρότερος από τον προηγούμενο δυνάστη. Γι' αυτό απέχω από κάθε δυνατότητα ή πάθος εξουσίας με νύχια και με δόντια.
Θέλω επίσης να σου πω ότι δεν έχω πέσει θύμα του "πολυπολιτιμικού συστήματος".Είμαι πολυπολιτισμικό ον, αφού φέρω δυο κουλτούρες μέσα μου, οπότε μάλλον λάθος έκανες για το ποιόν μου, τις ιδέες μου και για το από πού κρατά η σκούφια μου!
-Οπότε θεωρώ σκλάβο αυτόν που έχει και κατέχει. Και εγώ δεν έχω τίποτα για να φοβάμαι μη μου το πάρουν ή να περιμένω άλλους να μου προστατεύσουν αυτό το Τίποτα.
-Οπότε δεν τα έβαλα μόνο με τους αστυνομικούς, αλλά αυτοί ήταν στο Πολυτεχνείο που ρίχνανε μπουνιές και κλωτσιές, αυτούς αντιμετωπίζω κάθε μέρα να φέρουν το σύνδρομο "της στολής". Αυτούς βλέπω να μου κολλάνε για να πάρουν το τηλέφωνό μου. Έχει τύχει αστυνομικός, εν ώρα υπηρεσίας να κάνει καμάκι σε 15 χρονη. Και ήμουν παρούσα και αναγκάστηκα να επέμβω, παρατηρώντας τον.
Αν θες για τους ρασοφόρους, τους δικηγόρους, τους εκπαιδευτικούς, τους πολιτικούς και τους συντηρητικούς ανοίγουμε κουβέντα άλλη φορά. Πάντως εκείνο το βράδυ αυτοί απείχαν από το Πολυτεχνείο.
Α, και κάτι για μένα: δεν είμαι από εκείνες που περιμένω να μου δίνουν λουλούδια και φιλάκια οι αστυνομικοί. Αυτά δεν τα περιμένω ούτε από άντρες. Σου είπα ότι δεν είμαι δέσμια κανενός, πόσο μάλλον αντιλήψεων και κοινωνικής αποδοχής. Τα λουλούδια και τα φιλάκια, τα διαμάντια και τα πρόστυχα εσώρουχα δεν τα δέχτηκα ως δώρα και δεν τα φόρεσα ποτέ γιατί... απλώς δεν ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μου! Δεν πουλιέμαι με δαύτα. Τη γενναιότητα και το πάθος για όραμα, την ευγένεια και το ήθος αναγνωρίζω, όταν το βρω. Αυτά τα διαθέτουν λίγοι, πολύ λίγοι και έχω την τιμή να πορεύομαι μαζί τους σε τούτη τη ζωή.
θα σου θέσω και μερικά ερωτήματα:
-Αφού είσαι μεγαλύτερος, έχεις ζήσει πόλεμο από κοντά; Εγώ δυο φορές στη ζωή μου!
-Αφού έχεις ζήσει περισσότερα από εμένα, έχεις θεωρηθεί αλλοδαπός, αν και Έλληνας για 3 χρόνια μέχρι να σου δώσουν την ελληνική υπηκοότητα;Εκεί να δεις συμπεριφορά αστυνομικών, εν ετη 1983!
-Αφού ξέρεις πιο πολλά, έχεις δει φίλο να πεθαίνει από Έιτζ το 1982;
Σου συστήνομαι, αν δεν το κατάλαβες.
Τέλος, επειδή αναφέρθηκες στον Πλάτωνα, έχω διαβάσει το έργο του, αλλά τον θεωρώ υψιπετή και αλαζόνα! Ευτυχώς που το έργο του το αντέκρουσε ο Αριστοτέλης, προσγειωμένος και ρεαλιστής! Ο δε φασισμός υπήρχε πάντα αλλά με άλλα ονόματα! Είναι στη φύση του ανθρώπου που δεν έχει λάβει Μόρφωση (Μορφή, Πρόσωπο, Προσωπικότητα).
Για τη χώρα που λες, τη δημοκρατική και γεμάτη ελευθερίες, εγώ έχω βρει τόπο τέτοιον, αλλά τον απολαμβάνω δεόντως και μόνη μου ή τουλάχιστον με το ταίρι μου.Χωρίς μπατσικά και δικαστές! Αυτοί και οι λειτουργίες τους περισσεύουν εκεί!
Μου γράφεις:"Δυστυχώς δεν μπορώ να σου εξηγήσω τι σημαίνει πραγματικά αγώνας για ελευθερία. Οι πεποιθήσεις (= σταθερή και ακλόνητη βεβαιότητα) που έχεις θα σε εμποδίσουν να καταλάβεις, ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΕΧΕΙΣ ΠΕΙΣΘΕΙ ΟΤΙ ΞΕΡΕΙΣ." Ανταπαντώ: και οι δικές σου πεποιθήσεις που με σταθερή και ακλόνητη βεβαιότητα εκθέτεις, δε θα σ' εμποδίσουν να με καταλάβεις; Μήπως και εσύ έχεις πειστεί ότι ξέρεις; Συνεπώς είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα!
Για να γεφυρώσω το χάσμα με λόγια σου λέω πως άλλες οι δικές σου εμπειρίες και άλλες, εντελώς ξένες και ασυνήθιστες οι δικές μου με τα μέτρα και τα ήθη τούτου του τόπου που αναδεικνύει σε αξίες φελλούς και σκουπίδια. Πάτα πόδι μερικά χρόνια στην Αφρική και θα δεις να διευρύνονται οι οπτικές σου γωνίες... Εκεί η αναζήτηση τροφής, νερού, έρωτα και καταφυγίου είναι το βασικό μέλημα καθημερινά.Οπότε μάλλον δεν υπάρχει σημείο επαφής.

Πρέπει να σταματήσω τώρα. Έχω να χαιδέψω τις γάτες μου, να συνεχίσω να ονειρεύομαι ότι κάποιοι-λίγοι άνθρωποι τολμούν ακόμα να αγωνίζονται και να διαβάσω έναν άλλο αιρετικό και επικίνδυνο σαν και εμένα. Ραφαηλίδη τον λένε!

Φιλικά αν και αντιμαχόμενη

Ανώνυμος είπε...

Φίλη Κίρκη
-Εφόσον γνωρίζεις την υπόθεση της μολότωφ τότε ΔΕΝ αναφέρεις μόνο την μισή ιστορία γιατί «μισή αλήθεια ολόκληρο ψέμα».

-Αν ήξεραν τι έκαναν τα πιτσιρίκια δεν θα έκαναν καταλήψεις-αντίγραφα του Πολυτεχνείου. Το σύνηθες αποτέλεσμα είναι η καταστροφή του σχολείου, με επόμενο αποτέλεσμα να ξηλώνονται οι γονείς, (μέσω του κρατικού κορβανά) και κατ’ επέκτασιν τα ίδια τα πιτσιρίκια, για να τα ξαναφτιάξουν.

-Το να ονειρεύεσαι δεν έχει καμία σχέση με την μόδα των καταλήψεων. Και ο καλύτερος τρόπος για να τους κόψεις φτερά και όνειρα είναι να τους γεμίζεις το κεφάλι με την γνωστή καραμέλα: «η νεολαία, που έχει όνειρα, που είναι η ελπίδα του τόπου, που έχει δυνατότητες κλπ».

-Όταν θα μπει στο φτωχικό σου ένας διαρρήκτης (πολυ-πολιτισμικός ή έλληνας) τότε θα καταλάβεις ΠΟΣΑ ΠΟΛΛΑ έχεις να χάσεις ακόμα.

-Το μόνο σωστό μέχρι τώρα είναι που δεν ψήφισες κανέναν. Εδώ είμαι μαζί σου. Οι 300 ΒΟΛΕΥΤΕΣ μπορούν να στηρίζονται σε ψήφους αλλωνών για να κλέβουν και να πουλάνε την Ελλάδα.

-Το μεγάλο λάθος σου είναι που παραιτήθηκες και νομίζεις ότι κάτι έκανες. Σίγουρα το καημένο το Σύστημα τα βρήκε σκούρα με την παραίτησή σου. Αλλά πρέπει να ξέρεις ότι ΜΟΝΟ από μέσα μπορείς να το καταστρέψεις. Και επιπλέον έχεις την εντύπωση ότι τώρα δεν το υπηρετείς; Το Σύστημα στηρίζεται στα αντίθετα. Εκείνους που είναι μέσα και εκείνους που είναι έξω. Έτσι οι δύο αντίθετες δυνάμεις το στηρίζουν και το συντηρούν. Και έχασες και την ευκαιρία να δεις από πρώτο χέρι τι μυαλό κουβαλάνε οι μαθητές (οι περισσότεροι βέβαια) σήμερα.

-Που την είδες την απογοήτευση;
«Δεν φοβάμαι τίποτε, δεν προσμένω τίποτε, είμαι (σχεδόν) ελεύθερος».
Εγώ απλά αναφέρω το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι από την φύση τους όντα που ρέπουν προς το απολυταρχικό καθεστώς. Και ρέπουν προς αυτό γιατί έχουν την πεποίθηση ότι οι δικές τους πεποιθήσεις είναι οι καλύτερες και οι σωστότερες και επομένως έχουν το δικαίωμα να τις επιβάλλουν στους άλλους.

-Αν οι φοιτητές ήταν σωστοί αυτό ακριβώς θα έκαναν. Και έτσι θα έσπαγαν την ισορροπία του Συστήματος. Και αφού δεν θα πάθαιναν οι κουκουλοφόροι τίποτε, τότε γιατί να τους συγκρίνεις με την αξία του κτιρίου; Γιατί βάζεις πάνω από το κτίριο την «υγεία» εκείνων που σε καταδυναστεύουν, την στιγμή μάλιστα που θεωρείς ότι δεν θα πάθουν τίποτε; Τότε γιατί να μην συγκρίνουμε και την αξία της περιλάλητης «ελευθερίας» με την αξία των ανθρώπων που σκοτώνονται για αυτήν;

-Φυσικά και θα υπάρχουν αστυνομικοί σαν αυτούς που περιγράφεις. Αυτοί ήταν στο Πολυτεχνείο και βαράγανε, αυτούς βλέπεις να κάνουν διάφορα, την Αιτία που κρύβεται από πίσω από όλα αυτά όμως την βλέπεις;

Στα ερωτήματα τώρα:
-Έχεις χάσει δύο χρόνια από την ζωή σου σε μία ηλίθια στρατιωτική θητεία που προσέφερε μόνο χάσιμο χρόνου;
-Έχω ζήσει δεκάδες πόλεμους από κοντά-μακριά. Για την προσωπική ιδιοσυγκρασία μου το να ζήσω έναν πόλεμο από κοντά δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία. Και ούτε αν πολέμησες και σκότωσες εσύ η ίδια θα μπορούσες να πεις ότι κάτι έκανες. Για μένα αυτά τα δύο είναι απόλυτα φυσιολογικά πράγματα, ανάξια προσοχής, όπως και η αναπνοή. Δεν φαντάζεσαι τι δαίμονες μπορεί να κρύβονται στον ανθρώπινο ψυχισμό.

Επιπλέον νομίζεις ότι χρειάζεται να δεις πόλεμο για να συναντηθείς με τον θάνατο;
-Έχεις βρεθεί σε καράβι που είναι στο «τσάκ» να αναποδογυρίσει και να σε καταπιεί;
-Έχεις δει από κοντά πνιγμένο, με την σαπουνάδα να τρέχει από το στόμα του και γυάλινα μάτια;
-Έχουν περάσει ποτέ ξυστά από εσένα «θραύσματα» από μηχάνημα που έσκασε όταν πήγες να το επιδιορθώσεις;
-Έχεις δει άνθρωπο ξεφλουδισμένο από την φωτιά, με 100% εγκαύματα τρίτου βαθμού, με γυάλινα μάτια νεκρού, επειδή τον κάλεσε (και τον άφησε) η εταιρία του (μεθυσμένο στις 3 το πρωί) να κάνει επισκευή σε πίνακα υψηλής τάσης; Την μυρωδιά της καμένης ανθρώπινης σάρκας την έχεις μυρίσει; Κολλάει στους τοίχους και κάνει μήνες να φύγει.

-Εσύ να δεις συμπεριφορά, όταν αναγκαζόμουν να γράφω εκθέσεις για την Ελλάδα, και τα σχετικά με αυτήν χουντικά κουραφέξαλα, στον χουντικό ασφαλίτη του αστυνομικού τμήματος, μεσούσης της «Επανάστασης», επειδή λέει ο πατέρας μου κάποτε είχε ψηφίσει ΕΔΑ.

-Εσύ έχεις θάψει τον αδελφό σου και τον πατέρα σου;

-Όσο για τον Πλάτωνα που τον θεωρούν οι μισοί φασίστα, σε πληροφορώ ότι οι άλλοι μισοί θεωρούν φασίστα τον Αριστοτέλη. Δεν φταίει βέβαια αυτός που ο μεσαίωνας στηρίχθηκε στα λεγόμενά του, αλλά αυτός πληρώνει την νύφη.

Για αυτήν την προσωπική σου δημοκρατική χώρα πρέπει να ανησυχείς. Εκεί θα έρθει ο πολυπολιτισμικός διαρρήκτης και θα σου χρειαστεί ο αστυνομικός-κάθαρμα του Συστήματος.

Για την Αφρική δεν υπάρχει λόγος να πάω. Το καλό μας Παγκόσμιο Σύστημα έχει φροντίσει και την έχει μεταφέρει εδώ. Ήδη όλο και περισσότεροι Έλληνες αρχίζουν να κοιμούνται στους δρόμους.

Και στο τελευταίο: Νομίζεις ότι είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα;
Τι ξέρεις για τις πεποιθήσεις εκτός του ότι συνοδεύονται από το επίθεμα «θρησκευτικές και πολιτικές»; Τίποτε δεν ξέρεις γιατί κανείς ποτέ δεν σε πληροφόρησε για αυτές.
Και έχουμε μία βασική διαφορά:
«ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ότι, ΛΟΓΩ των ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ μου, ΑΔΥΝΑΤΩ να ΚΑΤΑΛΑΒΩ τους ΑΛΛΟΥΣ».
Αυτό είναι πείρα 25ετούς προσπάθειας.
Εσύ αυτό πότε το κατάλαβες;
Την στιγμή που το ανέφερα;
Πρόσεξε!
Μην υποτιμάς την ταπεινή αυτή λέξη.
Δεν φαντάζεσαι το βουνό της σκλαβιάς με το οποίο σε έχει πλακωμένη.
Και η πολυπόθητη ελευθερία σου βρίσκεται ΠΙΣΩ από αυτό το βουνό.

Και φυσικά: φιλικά και όχι αντιμαχόμενος.
Στα γραπτά μου το ύφος αυτό βγαίνει φυσικά και αυθόρμητα λόγω κατασκευής και ιδιοσυγκρασίας.

Άθεος είπε...

Στα γραπτά το ύφος βγαίνει φυσικό και αυθόρμητο επειδή ταυτόχρονα μιλούμε και με τον εαυτό μας! Όμως μη το χοντραίνετε και διολισθαίνετε από το θέμα. Σιγά σιγά θα βγείτε και από το θέμα! Το θέμα μας είναι αν ζει το πολυτεχνείο και τι συμβολίζει.
Η Κίρκη περισσότερο εστιάστηκε στο τότε και στους τίμιους αγώνες που συνεχίζουν να δίνονται μετά και ο Μιχάλης μόνο στο μετά, δίνοντας έμφαση στην αληταρία που παρεισφρέει στους αγώνες αυτούς.
Οι προσωπικές σας εμπειρίες δεν ξέρω πόσο μετράνε για το σύνολο, όμως για το άτομο του καθενός σίγουρα παίζουν μεγάλο ρόλο. Όμως μην κάνετε σύγκριση αυτών!
Σε γενικές γραμμές αντιλαμβάνομαι τις θέσεις σας!
Εκεί που συμφωνήσατε και οι δυο, μόνο εκεί διαφωνώ εγώ!
Μια φορά σας δίνεται το δικαίωμα να τους μαυρίσετε και τους την χαρίζετε!
Ένας απ’ τους δυο το εκμεταλλεύεται αυτό!
Αν είχαμε απλή αναλογική, μπορεί να συμφωνούσα, αν και έχω άποψη…
Γιατί να το κρύψομε άλλωστε!
Μιχάλη, μου φαίνεσαι λίγο μηδενιστής!
Μη τα μηδενίζεις όλα, επειδή μέσα στους αγώνες, βρίσκονται και τέτοια στοιχεία!
Ούτε κι εσύ Κίρκη πρέπει να το παραβλέπεις αυτό.

Ανώνυμος είπε...

-Οιεμπειρίες ήταν ένας εμπλουτισμός της στιγμής για να δοθεί έμφαση αλλού.

-Δεν τα μηδενίζω όλα.
Απλώς δίνω έμφαση στο γεγονός ότι σχεδόν στο σύνολό του κάθε αγώνας καπελώνεται από τα «συμφέροντα». Έτσι κάθε φορά σίγουρα κάποιοι αγωνίζονται και θυσιάζονται με καλές προθέσεις και μετά κάποιοι άλλοι παίρνουν το γλυκό και την κουτάλα.
Όσο για την ψήφο ίσως να κάνεις λάθος. Σκέψου ότι αν ήταν έτσι όπως τα λες δεν θα αγωνίζονταν και τα δύο «μεγάλα» κόμματα να μας πείσουν να ψηφίζουμε.

Άθεος είπε...

Δεν θα αγωνίζονταν τα δύο «μεγάλα» κόμματα να μας πείσουν να ψηφίσουμε; Μα μόνο αυτοί που δεν θέλουν να ψηφίσουν υπάρχουν;
Αυτοί αγωνίζονται για να κρατήσουν τους ψηφοφόρους τους! Μαζί και μ' αυτούς που δίνουν... τόπο στην οργή(!) υπερψηφίζονται και μας κάθονται και πάλι στο σβέρκο!

Unknown είπε...

οταν πεθανεις θα δεις οτι ζουσες και ζεις σε ενα παραμυθι

Άθεος είπε...

Άσχετο το σχόλιο με το θέμα μας, αλλά σε καταλαβαίνω... ζεις στο δικό σου κόσμο!
Όταν πεθάνουμε ούτε τα ραδίκια από τις ρίζες δεν θα μπορούμε να δούμε!
Τώρα ό,τι δεις, κι εσύ δεν βλέπεις τίποτα!

ΚΙΡΚΗ είπε...

Άθεε φίλε μου,
Χρησιμοποώ την ιστοσελίδα σου μόνο και μόνο για να γράψω μία ερώτηση:
"Λοιπόν, τι λες τώρα, φίλε Μιχάλη;"

Άθεος είπε...

Βέβαια ο Μιχάλης απάντησε πιο πάνω και μένει ακλόνητα στις θέσεις του, όμως το ερώτημα, τώρα, έχει βαρύνουσα θέση σαν η Κίρκη να τοποθετείται.
Λες και σε περίμενα, Κίρκη, από προχθές και παράλληλα περίμενα να σχηματίζεις την ίδια ερώτηση, γιατί την ίδια έχω κι εγώ.
Όμως θέλω να κάνω και μια ακόμα μικρή τοποθέτηση.
Σε κάθε αγώνα, είτε της εργατιάς, είτε του φοιτητικού κινήματος, πάντα οι «γνωστοί άγνωστοι» με την ανοχή της αστυνομίας θα αλωνίζουν, θα καίνε και θα ρημάζουν και στο τέλος όταν όλα θα έχουν καπελωθεί, αυτοί θα είναι απόντες και το βάρος του αγώνα θα το έχουν οι εργάτες, οι φοιτητές, οποιοσδήποτε από μας!
Εμείς θα την πληρώνουμε, ένας νεαρός που δεν έφταιγε και ο κακομοίρης ο εργαζόμενος επειδή δεν μπορεί να πάει στη δουλειά ή επειδή ο χώρος όπου εργαζόταν έγινε στάχτη.
Ακόμα κι αυτός που λίγο ευθύνεται μπορεί να πληρώσει όλα τα σπασμένα, πολλές φορές με τη ζωή του!
Άδικο!
Από τον Καλτεζά δεν διδαχτήκαμε τίποτα!
Άντε τότε κινδύνευε από τη μολότοφ που κρατούσε, αν κρατούσε… Τώρα, που δεν κρατούσε τίποτα και πολύ περισσότερο, ο ίδιος αστυνομικός, δεν κινδύνευε…
Όμως λάθη κάνει η αστυνομία, έναν αναρχικό, από κείνους που η ίδια συνεργάζεται, όπως μας δείχνουν τα κανάλια, πώς ποτέ δεν έπιασαν…

Ανώνυμος είπε...

Μια από τα ίδια Κίρκη.
Κάποιο κορόιδο παρασύρθηκε ένα «παιχνίδι» που το πήρε αψήφιστα, κάποιοι χάνουν τις περιουσίες τους επειδή έχουν μαγαζί στο κέντρο ή γιατί απλά περνούσαν, όλοι μαζί θα πληρώσουμε από τον κρατικό κορβανά τις ζημιές της «τρομοκρατίας» (οι ασφαλιστικές δεν πληρώνουν σε αυτήν την περίπτωση) αλλά επιπλέον κάνουμε και επένδυση για το μέλλον:
Μυούμε νέα πιτσιρίκια στην βία, τα μαθαίνουμε να πετάνε πέτρες και μολότωφ στους αστυνόμους και όποιον άλλον τύχει και το μόνο που θα τους μείνει από όλα αυτά είναι φουσκωμένος εγωισμός και αδιαλλαξία και φυσικά πάλι χαμένες ώρες μαθημάτων και κατεστραμμένα σχολεία που μάντεψε ποιος θα τα πληρώσει και πάλι.
Και να ήρωας ο δεκαπεντάχρονος (η ιστορία επαναλαμβάνεται).
Και να τα φούμαρα για τον πιτσιρικά που είχε όνειρα και αγωνιζόταν για τους άλλους!!! Ναι, ειπώθηκε και αυτό στην τηλεόραση, με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση.
Και κανείς σας δεν αναρωτιέται ποιος φταίει που ένας ανήλικος, έστω και από κονομημένη οικογένεια, είναι στις εννέα το βράδυ μακριά από το σπίτι του, χωρίς επιτήρηση από τους γονείς του, σε μία εκ των πραγμάτων «κακόφημη» και επικίνδυνη συνοικία.
Επιπλέον θα του κάνουν άραγε τοξικολογική εξέταση για να δουν αν του είχαν δώσει ναρκωτικά ή αλκοόλ ώστε να μην έχει αντιστάσεις;
Αλλά αυτά βέβαια δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει ότι υπήρξε άλλο ένα αθώο θύμα από τους κακούς αστυνομικούς και έτσι δικαιούμαστε να κάνουμε χάρβαλο ότι έχει απομείνει στην πολύπαθη χώρα μας και από πάνω να πιστεύουμε ότι κάνουμε και επανάσταση.
Καλύτερα να αρχίσουμε συζήτηση για την ζωή στον Άρη. Θα είναι πολύ σοβαρότερη από την συζήτηση για την «επανάσταση» την οποία το Σύστημα ΤΟΣΟ ΕΝΤΕΧΝΑ έχει κάνει πολλούς να την πιστεύουν.

ΚΙΡΚΗ είπε...

Αν και θα ήθελα να πω μια καλημέρα, ο κόμπος στο λαιμό με εμποδίζει. Και η μέρα είναι τέτοια, που το αίμα του παιδιού είναι ακόμα ζεστό και εγώ δεν μπορώ, δε γίνεται να έρθω σε ρήξη με το Μιχάλη. Φίλε Άθεε, σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία, αλλά για μια ακόμα φορά ο Μιχάλης φαίνεται να ενημερώνεται από τα Μέσα Μαζικής Εξάρτησης, σαν το υπονοούμενο με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ που έγραψε για τον νεκρό Αλέξανδρο...Κράτα τον "Ράμπο" αστυνομικό σου Μιχάλη, Κάντον σημαία και βάλτον να σου φυλάει την περιουσία. Εμένα άσε με να μένω στην επικίνδυνη γειτονιά και να κρατώ ακόμα τη θέση μου, χέρι με χέρι στα μπλοκ των πιτσιρικάδων, των αλητήριων και των κολόπαιδων, γιατί για μένα μετρά πιο πολύ από την καμένη vodafone του Κόκκαλη, τις κλεμμένες γούνες και τα χρυσά ρολόγια του Κολωνακίου μια ανθρώπινη ζωή. Και όπως έγραψε και η Μ. Κατσουνάκη σήμερα στην Καθημερινή-σου αφιερώνω το κείμενο εξαιρετικά-:
Είμαστε μια χώρα που πενθεί. Είμαστε ένας λαός απογοητευμένος, διαψευσμένος, οργισμένος. Πολύ οργισμένος. Ανέχεται όλο και λιγότερο, αντέχει όλο και λιγότερα. Τώρα, χτύπησε ο συναγερμός. Όλοι τον ακούν αλλά κανείς δεν μπορεί, πλέον, να σημάνει τη λήξη του...
Κυριακή μεσημέρι, ο υπόγειος γεμάτος. Λίγο πριν από τον σταθμό της Ομόνοιας μια ομάδα μαθητών, σιωπηλοί ως τότε, αρχίζουν να φωνάζουν συνθήματα. Δυο, τρεις φορές. Και ύστερα σιωπή. Η Πατησίων αποκλεισμένη, κόσμος αρκετός κατευθύνεται προς το Μουσείο. Περασμένες μία. Παρέες μικρές, η κουβέντα ίδια. Γύρω στις 2.30 ξεκινάει η πορεία. Κοιτάζω γύρω μου. Οι περισσότεροι, με την ευρεία έννοια, μεσήλικες. Ψημένοι σε συγκεντρώσεις, με αγωνιστικά εύσημα. Μήπως κάτι πρέπει να γίνει με τα συνθήματα; Τα επαναλαμβάνουμε λίγο αμήχανα, άρυθμα, διστακτικά. Παραμένουν τα ίδια, ενώ κι εμείς και εκείνοι (οι «μπάτσοι») έχουν αλλάξει. Κι (εκείνοι) όχι προς το καλύτερο... Ο εκσυγχρονισμός, λησμόνησε να τους συμπεριλάβει... Εμείς, πάλι, στα δύσκολα. Με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό. Με τα γεγονότα να τρέχουν πιο γρήγορα από τις σκέψεις.
Στρίβουμε στην Αλεξάνδρας, και, παράλληλα, αρχίζει να κινείται ένα ανθρώπινο ποτάμι, επιθετικό, με καλυμμένα πρόσωπα, αποφασιστικό βήμα, προπηλακίζοντας και πετροβολώντας, τη δική μας, λειψά οργανωμένη, πορεία. Βαδίζαμε στη μάχη χωρίς «πυρομαχικά». Το καταλάβαμε αργά. Σε λίγα λεπτά το τοπίο δεν είναι πλέον το ίδιο. Και δεν θα είναι ποτέ πια το ίδιο. Εκ των υστέρων, η πορεία της Κυριακής θυμίζει περίπατο... Η οργή, προχθές, ήταν ακόμη στα σπάργανα. Ύστερα λαμπάδιασε.
Λέγαμε, καιρό τώρα, για το μίσος που φώλιαζε, για μια γενιά πολιτικών που θεωρούν την αυθαιρεσία κανονικότητα. Για πολίτες, κατοίκους αυτής της πόλης, βίαιους, απρόβλεπτους, μισοτρελαμένους. Για τα σκάνδαλα που συσσωρεύονται και κουκουλώνονται, για την κάθαρση που εξαγγέλλεται αλλά δεν έρχεται. Ενας κόσμος απαξιωμένος και αδικαίωτος. Ο φόνος υπαρκτός και συμβολικός. Η εκδίκηση είναι αδυσώπητη. Δεν έχει χρώμα, δεν έχει κόμμα, δεν έχει ιδεολογία. Τροφοδοτείται από τις αναθυμιάσεις, από τη συλλογική μνήμη. Από εμφύλιους διχασμούς, από ένα μίσος κακοχωνεμένο και διαρκές που ποτέ δεν συζητήθηκε, ποτέ δεν «ρυθμίστηκε» σε ευρεία κλίμακα. Τα στρατόπεδα είναι πάντα δύο και ενδιάμεσα η άβυσσος. Οι έχοντες και οι μη έχοντες, οι προστατευμένοι (με διαπλεκόμενους και μπατζανάκηδες), οι απολύτως εκτεθειμένοι. Ο προκλητικός πλούτος και η δυσβάσταχτη καθημερινότητα. Η ασημαντολογία των πολιτικών και η πραγματικότητα των πολιτών. Οι «συγγνώμες» που εκστομίζονται ως πανάκεια και η οδύνη που ποτέ δεν θεραπεύεται. Ο (μόνος αληθινός) φόβος για τις ψήφους που χάνονται και η (μόνη αληθινή) εξουσία της απελπισίας που φέρνει η (διαρκής) απώλεια.
Από τη μια, εκείνοι που τραβούν το όπλο και, από την άλλη, εκείνοι που δέχονται τη σφαίρα.

Με οργισμένους χαιρετισμούς

Άθεος είπε...

Μιχάλη πρέπει να το παραδεχτείς. Ανάμεσα στην πομπή σίγουρα υπάρχουν προβοκάτορες, αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι. Όπως και μέσα στις ορδές των αστυνομικών, σίγουρα υπάρχουν έντιμοι που όμως δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, γιατί είναι στρατιωτάκια, εκτελούν διαταγές! Δεν συζητάμε όμως να βγάλεις εσύ το φίδι από την τρύπα. Απλά να παραδεχτείς, ότι υπάρχει αγανάκτηση, να βγάλεις την συνείδησή σου προς τα έξω. Σε τίποτα δε φταίνε οι καταστηματάρχες που έπρεπε να δουλέψουν τώρα. Πώς όμως θα περιφρουρήσουν τα μαγαζιά τους, πώς θα ξεχωρίσεις την ήρα από το στάρι;
Σίγουρα οι προβοκάτορες, οι πλιατσικολόγοι και οι βάνδαλοι δεν είναι έντιμοι, ούτε όμως και η πλειοψηφία. Αν δεν μπορούν να τους πιάσουν, χρέωσε την ανικανότητα στο κράτος κι όχι στα λαϊκά κινήματα. Δηλαδή δεν έχουμε κίνημα, δεν έχουμε κάνει αγώνες…
Όλοι αλήτες είναι;
Δεν λέω ότι ο Αλέξης είναι ο ήρωας, όμως αγανακτώντας μπορεί να πει κανείς μια λέξη παραπάνω… η απάντηση πρέπει να είναι φόνος… Δεν ήταν άδικος ο χαμός του; Απάντησε μόνο ό,τι σε ρωτάω!

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν είστε σίγουροι ότι το Πολυτεχνείο ζει;
Κάνατε την επανάσταση; Χτυπήσατε την πλουτοκρατία και το κατεστημένο; Για όλα αυτά τα ένδοξα, χαλάλι που κάηκαν μερικά αυτοκίνητα που κάποιοι φουκαράδες τα χρωστάνε ακόμα. Χαλάλι που κάποιοι έμειναν άνεργοι και χωρίς δώρο χριστουγεννιάτικα (καλά να πάθουν αφού δούλευαν υπάλληλοι στηρίζοντας το κατεστημένο). Χαλάλι το χρήμα που θα ρεύσει άφθονο από τις τσέπες μας για να πληρώσουμε σαν κράτος τις ζημιές (ή νομίζετε ότι θα τις πληρώσουν οι ασφαλιστικές;).
Μόλις γύρισα από το γυμναστήριο. Στην πλατεία απέναντι είχαν μαζευτεί κάποιοι πιτσιρικάδες του δημοτικού, φορούσαν τα φανελάκια τους για μάσκες και έπαιζαν νερατζοπόλεμο (προς δόξαν της τιβι που τους «ενημέρωνε» τόσες μέρες). Κάποιος μάλιστα έριξε «κατά λάθος» ένα νεράτζι στην τζαμαρία. Βέβαια ο καπιταλιστής γυμναστής «έδειξε κατανόηση» ξέροντας ότι αύριο μπορεί να του κατεβάσουν την τζαμαρία.
Και κάτι τελευταίο ΠΡΙΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΩ:
Λοιπόν Κίρκη; Είδες τα δεκάχρονα που ήταν μαζί με τους «διαμαρτυρόμενους» και πέταγαν πέτρες; Μπορεί βέβαια να ήταν βαλτά από τους μπάτσους για να δυσφημήσουν τους «διαμαρτυρόμενους». Να σου ζήσουν οι νέοι επαναστάτες που αγωνίζονται για το καλό των άλλων όπως ο βουτυρομπεμπές στα Εξάρχεια.
Υπομονή, σε μερικά χρόνια ένα από τα μωρά που εθίζονται από τώρα στην βία, θα αρπάξει μία «ΑΔΕΣΠΟΤΗ ή ΕΞΕΠΙΤΗΔΕΣ» και εσύ θα έχεις άλλη μια ευκαιρία να χύσεις μαύρο δάκρυ και να αγανακτήσεις με τους μπάτσους που άλλη δουλειά δεν έχουν από το να σκοτώνουν για σπορ.

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία». Ισοκράτης (436-338 π.Χ.)
Βέβαια αυτόν δεν τον λαμβάνουμε υπόψιν γιατί είναι κάποιος αρχαίος φασίστας που στήριζε το τότε κατεστημένο.

Άθεε άνοιξε τα παράθυρα.
Το Πολυτεχνείο βρώμισε.

Άθεος είπε...

Λοιπόν Μιχάλη, παρ’ όλου που σε προέτρεψα να απαντήσεις μόνο σε ότι σε ρωτάω, εσύ μόνο στις ερωτήσεις δεν απάντησες!
Θα πάει μακριά η βαλίτσα;
Πριν σου απαντήσω στα θέματα που βάζεις, θα σου πω τη γνώμη μου για τα τεκταινόμενα.
Όπως έγραψα και σε ένα φιλικό site τελευταία, ίσως κάποιο επεισόδιο να ήθελε να προκαλέσει η κρατική μηχανή για να περάσει σε δεύτερη μοίρα την υπόθεση του Βατοπεδίου, αλλά από τον κακό χειρισμό του μυαλού και του σιδερικού που κράταγε ένας ανεκπαίδευτος και φασίστας φύλακας κτιρίων, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή και η χρόνια αγανάκτηση του κόσμου έτρεψαν τα πράγματα στα άκρα, κατεβαίνοντας στη διαδήλωση ακόμα πιο πολλοί.
Αυτό εκμεταλλεύτηκαν οι «γνωστοί άγνωστοι» μόνοι τους ή με υπεράνω καθοδήγηση.
Όπως οι κάμερες απέδειξαν, οι «γνωστοί άγνωστοι» πάλι χέρι-χέρι με τα Ματ πήγαιναν, πράγμα που αφήνει να εξαχθούν αβίαστα τα σωστά συμπεράσματα. Τους βανδαλισμούς τους χρεώθηκαν άλλοι, εκείνοι που δεν έφταιγαν!
Μόνο έτσι το σύστημα μπορούσε να περισώσει τα προσχήματα ώστε να πείσει κάποιους να σκεφτούν ότι έτσι «…σε μερικά χρόνια ένα από τα μωρά που εθίζονται από τώρα στην βία…» αύριο θα κάνει εγκλήματα! Θυμάσαι τι σου έλεγα για το καπέλωμα των αγώνων…
Αυτό ακριβώς εννοούσα!
Όμως όταν ειρωνεύεσαι την Κίρκη «…εσύ θα έχεις άλλη μια ευκαιρία να χύσεις μαύρο δάκρυ και να αγανακτήσεις με τους μπάτσους…» δεν σε βλέπω να αναπτύσσεις αυτό που φαίνεται να κατάλαβες, ότι δηλαδή οι τελευταίοι, όπως γράφεις «…άλλη δουλειά δεν έχουν από το να σκοτώνουν για σπορ»!
Εγώ ούτε το τελευταίο θα έλεγα, ούτε θα μείνω ευχαριστημένος από τον τελευταίο ξεσηκωμό (ούτε επανάσταση ήταν, ούτε εξέγερση, απλά ένα ξέσπασμα). Εγώ έχω μάθει ότι τους αγώνες τους κάνουν χωρίς κουκούλες, με γυμνό πρόσωπο, γιατί το δίκιο του εργάτη είναι γραμμένο στο καθαρό και τίμιο πρόσωπό τους!

Θυμάσαι μήπως ένα άρθρο που σου έδωσα κάποτε, όπου μεταξύ άλλων έλεγα: …δυστυχώς, όχι μόνο σήμερα αλλά σε κάθε εποχή, ο υπνωτισμένος άνθρωπος «προτιμούσε την εικόνα από το πράγμα, το αντίγραφο από το πρωτότυπο, την παράσταση από την πραγματικότητα, την φαινομενικότητα από το είναι, για μια απόλυτη καταστροφή ή τουλάχιστον για μία εγκληματική βεβήλωση, γιατί ό,τι είναι ιερό γι’ αυτήν είναι μονάχα αυταπάτη, όμως αυτό που είναι βέβηλο είναι η αλήθεια». Feuerbach (1804-1872)
Βέβαια αυτόν δεν τον λαμβάνουμε υπ’ όψιν γιατί ήταν ένας προοδευτικός φιλόσοφος που κτύπαγε το τότε κατεστημένο!
Τώρα γίναμε όλοι κριτές του καναπέ!

Μιχάλη άνοιξε τα μάτια.
Το πολυτεχνείο ζει!

ΚΙΡΚΗ είπε...

Φίλτατε Άθεε, παλιέ, καλέ μου φίλε.
Μετά από την τελευταία παρέμβασή σου, ας μου επιτραπεί για μια τελευταία φορά - και είναι η τελευταία - να καταχραστώ τη φιλοξενία σου στο όμορφο "σπίτι" σου και ν' απαντήσω στο Μιχάλη.

Μιχάλη μου, γράφεις:
"Να σου ζήσουν οι νέοι επαναστάτες που αγωνίζονται για το καλό των άλλων, όπως ο βουτυρομπεμπές στα Εξάρχεια."
Σ΄ευχαριστώ για την εγκάρδια ευχή σου. Δυστυχώς δεν έχω παιδιά! Αλλά αγαπώ τα παιδιά των άλλων, σα να είναι δικά μου. Γιατί όλοι ήμαστε κάποτε παιδιά,νομίζω και εσύ, αν και φαίνεται να το ξέχασες. Σου υπενθυμίζω δε, ότι ο βουτυρομπεμπές είναι νεκρός και ως τέτοιος δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αν δε, είσαι θιασώτης και υπέρμαχος των αρχαίων ημών προγόνων, θα πρέπει να μάθεις να σέβεσαι τους νεκρούς. Οι πρόγονοί μας έλεγαν : ο νεκρός δε δικαίωται".
Όσο για το απόσπασμα του μεγάλου Ισοκράτη μας, που επέλεξε η φυλλάδα του Ελεύθερου Τύπου να δημοσιεύσει, σου αναφέρω ότι πρέπει να διαβάσεις όλο το κείμενο της ομιλίας του, για να καταλάβεις ότι αναφερόταν σε πολιτικάντηδες της εποχής του που με παρόμοιες τακτικές και μεθόδους επέφεραν πλήγματα στη Δημοκρατία τότε. Όπως συμβαίνει και τώρα! Να μη διαβάζεις απόσπάσματα, γιατί εύκολα παρεξηγούνται και πιο εύκολα παρερμηνεύονται!Σου συνιστώ ανεπιφύλακτα να διαβάσεις ολόκληρο το λόγο του. Θα διαφωτιστείς ιδιαίτερα.
Α, και κάτι τελευταίο. Από περιέργεια μπήκα σε ένα από τα blog σου και μπορώ να πω πως θλίψη γέμισα, όταν είδα αναρτημένα σεξιστικά ανέκδοτα κατά των γυναικών. Φαίνεται πως ήταν λάθος μου εκ των προτέρων να σχολιάσω τις απόψεις σου, αφού ως γυναίκα δε μετρώ. Ξέρεις το χιούμορ (από την ελληνική λέξη "χυμός" - όχι "θυμός") θέλει εκλεπτυσμένες αισθήσεις και λεπτότητα, μέτρο και αρμονία, ώστε να μη θίγει, αλλά να προκαλεί γέλιο, μόνο με την ανατροπή της λογικής. Υποθέτω πως θα ξέρεις ανέκδοτα και για Πόντιους, μετανάστες και νέγρους και ξανθιές. Κρίμα! Ήθελα να πιστεύω πως συνομιλούσα με άνθρωπο που θα τα διέθετε όλα τα παραπάνω!

Αντίο φίλε Μιχάλη

Μια γυναίκα που κυνηγά τη σκουπιδιάρα και ρίχνει το αυτοκίνητο του ανδρός της στη λίμνη!

Άθεος είπε...

Σχετικά με τον Ισοκράτη και τον Αρεοπαγιτικό του λόγο, μιας και αναφέρθηκε και η Κίρκη σ’ αυτό και σου αρέσει το πολυτονικό, Μιχάλη, διάβασε ακριβώς το κείμενο για να μπορείς να καταλάβεις τι ήθελε να πει, ακριβώς, ο μεγάλος ρήτωρ:

Οἱ γὰρ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστράφησαν πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ’ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ’ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ’ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.

Που σημαίνει

Γιατί εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (δηλαδή στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο ήσυχο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθένα να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο σοφούς.

bill είπε...

αγαπητε φιλε αθεε δεν το ειπες καλα το σωστο ειναι το πολυτεχνειο ζει ο παναγουλης ζει η γιαγια σου ζει εσυ ζεις?με εκτιμηση billtaxi

Άθεος είπε...

Προσπαθώ!
Από ελευθερία, σίγουρα καλύτερα από τη χούντα!

Πίνακας Ανακοινώσεων

Για φιλοσοφικά θέματα που άπτονται των θρησκειών ή άλλων δεισιδαιμονιών αλλοτριώνοντας τον άνθρωπο διαβάστε
«Η Αθεΐα είναι Αρετή»


Οι Επικούρειοι φίλοι ας μην αμελούν μια επίσκεψη στο blog που έγινε προς τιμή του μεγάλου μας φιλόσοφου.

Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ: Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ: Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ
Επιστημονική Φαντασία

Ιστορία Φιλοσοφίας

Ιστορία Φιλοσοφίας
Οι Φιλοσοφικές Σχολές της Αρχα'ιας Ελλάδας σελ. 320 Εκδόσεις Ενάλιος

Θρησκειολογία

Θρησκειολογία
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ σελ. 608 Εκδόσεις Ενάλιος

Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (μυθιστόρημα 348 σελίδες)