Τι γιορτάζουμε στο φεστιβάλ Περηφάνιας;

Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθώ να δείξω πόσο μεγάλη νίκη καταφέραμε ξεπερνώντας προκαταλήψεις, ταμπού και κάθε είδους στερεότυπα που μας έβαλε σαν εμπόδια η θρησκεία και η συντηρητική κοινωνία του Συστήματος, προκειμένου να μας ελέγχει, στερώντας μας τις χαρές και τις ελευθερίες της ζωής και κάποιοι συνεχίζουν ακόμα με ρατσισμό να μας πολεμούν και να ασχολούνται με την εξαίρεση αντί για τον κανόνα.

Γιορτάζουμε τη νίκη μας ενάντια στις φυλετικές διαφορές, τις θανατικές καταδίκες ομοφυλοφίλων, άθεων, ακτιβιστών και όλων εκείνων που με κίνδυνο της ζωής τους αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στην καταπίεση του γυναικείου πληθυσμού, την απαγόρευση των αμβλώσεων, την επιβολή της περιτομής, της κλειτοριδεκτομής, των εγκλημάτων τιμής και τόσων άλλων που προσβάλουν την ανθρωπότητα και τη συνείδησή μας και αντί να νιώθουμε υπερηφάνεια για την Επανάσταση αυτή, κάποιοι συνεχίζουν να ασχολούνται με την περιβολή κάποιων που έτσι γουστάρουν να ντύνονται ή να φορούν τα σκουλαρίκια τους αλλιώς!

Σταματήστε να αλλοτριώνεστε με τις συκοφαντίες και τις τρικλοποδιές που συνεχώς σας βάζει το Σύστημα. Φεστιβάλ Περηφάνιας για όλους τους παραπάνω λόγους είναι και όχι πάρτι για γκέι, που το Σύστημα (θρησκεία και συντήρηση) προσπαθεί να μεταστρέψει για να διαστρεβλώσει το νόημα.

Λυπάμαι που δυσανασχέτησα κάποιους φίλους που αρχικά δεν με κατάλαβαν και χαίρομαι που έκανα κάποιους άλλους να με μισήσουν και να με διαγράψουν, απαλλάσσοντας από την υποχρέωση να κάνω το ίδιο και εγώ για εκείνους.

Μετράμε χαρές, στιγμές υπερηφάνειας, απελευθέρωσης από την καταπίεση. Μετράμε απώλειες, αδελφών που χάσαμε από τη βία και το μίσος που στόχευε και συνεχίζει να στοχεύει, όχι μόνο σε σκοτεινούς δρόμους και πλατείες, αλλά μερικές φορές ακόμα και μέσα στο σπίτι μας.

Μετράμε αγαπημένα πρόσωπα που χάσαμε από την κρατική αδιαφορία, μετράμε ανθρώπους που δεν χωρούσαν στο ασφυκτικό πλαίσιο της πατριαρχίας και της κανονικότητας.

Μετράμε γυναίκες που διαπομπεύθηκαν δημόσια ή εκτελέστηκαν σε χώρες και σε κάποιες από αυτές συνεχίζουν ακόμα να διαπομπεύουν και να εκτελούν.

Για όλα αυτά νιώθουμε Περήφανοι και θα συνεχίσουμε δημόσια να φωνάζουμε, να διαδηλώνουμε και να γιορτάζουμε για τις νίκες που πετύχαμε. Για το αδιαμφισβήτητο δικαίωμά μας, να αγωνιζόμαστε, γιατί υπάρχει ιστορικό χρέος και πράξη αντίστασης απέναντι στο δημόσιο κακοποιητικό λόγο που επιδιώκει να μας διαγράψει.

 Οι αγώνες για την ισοτιμία είναι συνεχείς και αμείωτοι. Είμαστε εδώ και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.

Σας τα έγραψα όλα αυτά για να σας δείξω ότι η οργή και η απογοήτευση δεν είναι καινούρια, όσο τα χρόνια περνούν και κάποιοι συνεχίζουν με αλλοτριωμένη συνείδηση ακόμα να πολεμούν το δίκιο, την τιμή και την διαφορετικότητα.

Διαβάστε με πόση αγανάκτηση και θυμό έγραψα τα παρακάτω λόγια σε μια ανάρτησή μου στο fb πριν δυο χρόνια, στις 11 Ιούνη του 2023 και θα καταλάβετε γιατί ακόμα την ίδια απογοήτευση έχω:

«Δυο μέρες τώρα ασχολούμαι με τα ανθρώπινα δικαιώματα και με μια γιορτή που γίνεται κάθε χρόνο σε ολόκληρο τον κόσμο για να γιορταστεί ό,τι πετύχαμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι σε κάποιες χώρες και να διαδηλώσουμε την φρίκη και τον αποτροπιασμό μας για όσες χώρες ακόμα καταπιέζονται αυτά (φυλετικές διαφορές, θανατικές καταδίκες ομοφυλοφίλων, καταπίεση του γυναικείου πληθυσμού, απαγόρευση αμβλώσεων, επιβολή περιτομής, κλειτοριδεκτομές, εγκλήματα τιμής και πολλά άλλα που προσβάλουν την ανθρωπότητα και τη συνείδησή μας) και κάποιοι ελεεινοί ασχολούνται με μεμονωμένα άτομα και την περιβολή τους στην γιορτή! Αυτό είναι το θέμα μας ηλίθια πλάσματα της ανηθικότητας… Αι σιχτιρ ζώα! Μάθετε τι σημαίνει saria σε κάποιες χώρες, αναλογιστείτε τι σημαίνει εδώ να ανεχόμαστε την διαφορετικότητα και όλοι μαζί να αγωνιζόμαστε να σταματήσει ο πόνος και η οδύνη ανθρώπων που η φύση τους προίκισε με μια ιδιαιτερότητα που εσείς δεν μπορείτε να ανεχτείτε. Κοιταχτείτε στον καθρέφτη και αναλογιστείτε, με ποιους συμμαχείτε και ποιους εξυπηρετείτε με την συμπεριφορά σας. Τι στο διάολο έκανες εσύ στην απόφαση που πήραν κάποιοι να απαιτούν να θανατώνονται οι άνθρωποι αυτοί σε κάποιες χώρες, ζώντας σε μια χώρα που με τους αγώνες της κατάφερε να ελευθερωθεί από τις προκαταλήψεις της. Μετά διαγράψτε με επιτέλους να ξεκαθαρίσει το τοπίο των διαδικτυακών μου «φίλων». Σας βαρέθηκα. Δεν θέλω ούτε να σας βλέπω, ιδιαίτερα αν είστε νεοναζί, ρατσιστές, φονταμενταλιστές πιστοί, φαλλοκράτες και πατριαρχικοί, μισείτε τα ζώα και ό,τι είναι διαφορετικό από σας, χωρίς να έχετε ίχνος ηθικών αρχών και αισθήματα αλτρουισμού επάνω σας. Όσοι δεν με διαγράψουν, να ξέρετε: θα σας βρω και θα σας διαγράψω εγώ!

Οι φωτογραφίες δείχνουν αυτούς τους δυο κόσμους. Η πρώτη εκφράζει τον αποτροπιασμό μας και η δεύτερη την χαρά μας που καταφέραμε, σαν χώρα, να καταδικάσουμε τις προκαταλήψεις μας»

Ο Αποτροπιασμός

 

Η χαρά μας pride festival 2023

Όσοι έχουν fb μπορούν να βρουν την ανάρτηση εδώ:

Εύχομαι του χρόνου τέτοιες μέρες να μην χρειαστεί να κάνω πάλι διευκρινιστικές αναρτήσεις τι γιορτάζουμε στο φεστιβάλ Περηφάνιας!

Σταματήστε, αλλοτριωμένοι θεατές, να καταναλώνετε την τροφή που σας χορηγεί το Σύστημα με προσηλυτισμό και προπαγάνδα.

 

«Ο προσηλυτισμός, η προπαγάνδα, η διαφήμιση, τα καταναλωτικά ψυχαγωγικά προγράμματα της τηλεόρασης και γενικά κάθε θέαμα στο σύγχρονο τρόπο ζωής, είναι ο μηχανισμός εκείνος που ανεξέλεγκτα και καθημερινά βάναυσα σας βομβαρδίζει. Ο θεατής ταυτίζοντας τη ζωή του με το θέαμα, δεν δρα συνειδητά. Μιμείται τους ήρωες γιατί έτσι ηρωοποιείται ο ίδιος. Οι κινήσεις του δεν είναι δικές του, τις επιβάλλει το σύστημα. Η σκέψη δεν του ανήκει γιατί άλλοι σκέφτονται γι αυτόν. Δεν είναι θεατής σε ένα θέατρο σκιών, αλλά πρωταγωνιστής ο ίδιος σε αυτό, προσπαθώντας να παίξει όσο το δυνατόν καλύτερα το ρόλο του, εξυπηρετώντας χωρίς να το αντιλαμβάνεται τον καταπιεστή του, το σύστημα. Κινείται σαν μαριονέτα ακόμα κι εκεί που νομίζει ότι φέρεται σαν αντιεξουσιαστικός, εξυπηρετώντας το ίδιο σενάριο των εξουσιαστών, ακολουθώντας πιστά τους κανόνες που του έθεσε το σύστημα!»

Το πιο πάνω κείμενο είναι από το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ του βιβλίου μου «ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ» που αν δεν έχετε το βιβλίο μπορείτε ολόκληρο να το διαβάσετε από το blog Η ΑΘΕΪΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΗ

pride festival 2025

 

 

Από τον εγωισμό στην αχαριστία!

Δεν θα αρχίσω με ορισμούς και τα τετριμμένα τι είναι η αχαριστία που όλοι ξέρουμε, σχετικά με την αδιαφορία και την κακία που εκδηλώνει αυτός που ευεργετήθηκε και ξαφνικά σε διώχνει από πάνω επειδή δεν επιθυμεί να σου επιστρέψει πίσω ούτε λίγη από τη χάρη που του έκανες, αφού αυτό προϋποθέτει μεγαλείο ψυχής που όπως φαίνεται ο αχάριστος δεν έχει. Όμως ας υπενθυμίσω αυτά που έχουν λεχθεί περισσότερο για να καταλήξω σε εκείνα που λίγοι έχουν αντιληφθεί σχετικά με αυτή την ψυχασθένεια, γιατί ασθένεια είναι να δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει! Όταν ο άλλος δεν βλέπει τι του δίνεις, δεν είναι τυφλός. Αχάριστος είναι! Επειδή δεν βλέπει όσα έκανες γι αυτόν και όλα όσα του έδωσες, αλλά επειδή θυμάται μόνο όσα δεν έκανες ή εκείνα που δεν μπόρεσες να του δώσεις, οπότε τότε αρχίζει και να σε μισεί! Αν έζησες ποτέ τέτοιες καταστάσεις, μη νιώθεις άσχημα αν σε απορρίπτουν επειδή δεν τους έδωσες όλα όσα επιθυμούσαν, κι ας αυτοί δεν σου έδωσαν το παραμικρό. Μερικές φορές οι άνθρωποι απορρίπτουν πράγματα μεγάλης αξίας, επειδή οι ίδιοι είναι φτηνοί. Κάποτε που θα ξαναβρεθούν στην ίδια θέση και δεν θα βρουν άλλους να τους προσφέρουν αυτά που τους έδινες, θα σε θυμηθούν, όμως τότε θα είναι αργά. Ο εγωισμός λοιπόν δημιουργεί τους κακοχαρακτήρες και την αχαριστία!

Τώρα θα σας δείξω γιατί οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν και δεν εκτιμούν όλα όσα τους δίνεις και μην απορείς που σε αυτό, μερικές φορές, φταίμε και εμείς οι ίδιοι, γιατί τους κακομαθαίνουμε… καλομαθαίνοντάς τους να παίρνουν χωρίς να δίνουν. Να, πώς γίνονται όλα αυτά:

Την πρώτη φορά τους δίνεις επειδή τους αγαπάς και περιμένοντας να σου το αναγνωρίσουν, σαν ευγνωμοσύνη, εκτιμάς ότι πρέπει να τους δώσεις περισσότερα. Όμως, όσο και να περιμένεις, προσμένοντας και κάτι από αυτούς, η προσφορά σου δεν φαίνεται να αναγνωρίζεται. Αν εσύ συνεχίσεις να τους δίνεις, τότε τους καλομαθαίνεις να περιμένουν και άλλα και όλο περισσότερα!

Ο αχάριστος αρχίζει να αισθάνεται ότι αξίζει να πάρει ακόμα περισσότερα και χωρίς να δώσει το παραμικρό του δημιουργείται ο εθισμός ότι αυτό είναι το σωστό: δηλαδή να παίρνει χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να δώσει και αυτός κάτι. Επόμενο τότε είναι να αντιδράσεις και εσύ, οπότε σταματάς να του δίνεις. Τώρα το καλομαθημένο άτομο, που εσύ τον καλόμαθες, αντιδρά με θυμό, επειδή δεν είσαι αυτός που νόμιζε και γίνεται ένας κακομαθημένος άνθρωπος που αρχίζει να σε μισεί, επειδή άλλαξες και δεν του δίνεις πια ό,τι του έδινες. Νομίζει ότι αξίζει να πάρει κι άλλα, ενώ αυτός δεν είναι υποχρεωμένος να δώσει τίποτα! Εδώ έρχεται η απόρριψη. Σε απορρίπτει, χωρίς να σκεφτεί ότι θα σε χάσει ή επειδή νομίζει ότι ο επόμενος που θα έρθει θα είναι σαν και εσένα που θα συνεχίσει να παίρνει. Νομίζει ότι μπορεί να βρει καλύτερο από εσένα, ενώ εσύ δεν θα μπορέσεις να βρεις καλύτερο από αυτόν! Αυτό λέγεται εγωισμός. Να, πώς ο εγωισμός φτάνει στην αχαριστία και μόνο τότε αντιλαμβανόμαστε ότι, τόσο καιρό ήμασταν με τον λάθος άνθρωπο.

Συνοψίζοντας τώρα έχουμε και λέμε:

1. Εσύ δίνεις. Ευγνωμοσύνη δεν βλέπεις.

2. Ξαναδίνεις και περιμένοντας, τίποτα δεν περιμένεις.

3. Όμως συνεχίζεις να δίνεις και αυτός αντί να δώσει, περιμένει κι άλλα!

4. Αν του ξαναδώσεις, του δημιουργείς τον εθισμό να περιμένει να πάρει κι άλλα.

5. Αν του τα κόψεις τότε σε μισεί, γιατί θεωρεί ότι αυτός έχει αξία, ενώ εσύ, όχι.

6. Εδώ αρχίζουν οι έριδες και οι απορρίψεις που καταλήγουν στον χωρισμό.

Ποια είναι η λύση;

Πρέπει να βάλεις όρια, όμως τα όριά σου να έρχονται νωρίς, διαφορετικά αν εσύ δεν έχεις όρια σταματώντας να δίνεις, θα κάνεις και αυτόν να ζητά χωρίς όρια. Να ζητά δηλαδή όλο και περισσότερα!

Αν έτσι είχαν τα πράγματα μέχρι τον χωρισμό μην ανησυχείτε διόλου! Είπαμε «μερικές φορές οι άνθρωποι απορρίπτουν πράγματα μεγάλης αξίας, επειδή οι ίδιοι είναι φτηνοί». Βάζουν τα χεράκια τους και βγάζουν τα ματάκια τους! Πολύ αργότερα θα το καταλάβουν, όμως τότε θα είναι αργά. Γιατί, όσο αργότερα εμφανιστούν, τόσο ευκολότερη θα είναι η απόρριψή τους, η οποία πρέπει να είναι δεδομένη.

Όταν αυτοί επιστρέψουν πρέπει να βρουν την πόρτα σας κλειστή και το κλειδί πεταμένο μακριά, ώστε ούτε τη σκιά σας να μην ξαναδούν!

Γι αυτό λοιπόν αν έχασες κάποιον αλλά βρήκες την ηρεμία και τον εαυτό σου, εσύ κέρδισες, ακόμα και μέσα στην ατυχία σου!

Ούτε μίση, ούτε προσμονές και παρακάλια. Η εκδίκηση δεν είναι καλός τρόπος να ανταποδώσεις την κακία που σου έδειξαν απορρίπτοντας. Αδιαφόρησε! Τα σάπια φρούτα πέφτουν μόνα τους!

 

 

Η υπόθεση Ουκρανία αποκαλύπτεται!

Το πινακίδιο αυτό που φαίνεται κάτω δεξιά της εικόνας το είχα φτιάξει για μια ανάρτηση πριν από τρία χρόνια με θέμα «Ο πόλεμος προπαγάνδας στην Ουκρανία θα τραβήξει πολύ!». Το Κίεβο ξεπλένει το «μαύρο χρήμα» των ΗΠΑ έλεγα στην ανάρτηση εκείνη. Πάντοτε φώναζα ότι τον πόλεμο στην Ουκρανία, δεν τον κήρυξε η Ρωσία αλλά οι χώρες της Δύσης προκειμένου με έναν αρχηγό μαριονέτα να της πουλούν όπλα μέχρι να την κάνουν προτεκτοράτο τους. Και το έκαναν! Κι εκείνο το χαζό από τότε ζητούσε όλο και περισσότερα όπλα μεγάλου βεληνεκούς, όπως έλεγε, για να κτυπά τη Ρωσία και στο βάθος, μακριά από τα μέτωπα, εκεί που οι Ρώσοι κοιμόντουσαν αμέριμνοι. Τώρα που την έκαναν προτεκτοράτο ήρθε η ώρα της επιστροφής (της βοήθειας ντε…) και της ζητούν τα λεφτά τους πίσω, διαφορετικά θα εκμεταλλευτούν όλο τον πλούτο της για δικό τους όφελος.

Κύριοι, δεν πλανάται πια κανένα ιδεολογικό φάντασμα πάνω από την Ευρώπη! Και η ρώσικη αρκούδα, καπιταλιστής είναι, σαν τα μούτρα τους. Όμως ένας καπιταλιστής ανταγωνιστής της παγκόσμιας οικονομικής σκακιέρας. Τι νομίσατε… τους έπιασε ξαφνικά ο πόνος για την Ουκρανία και το φιλότιμο της φιλευσπλαχνίας και της «ανιδιοτελούς» βοήθειας; Με τέτοιους ανυπόστατους χριστιανικούς μύθους ακόμα τρέφεστε πουλάκια μου… Κάποτε «όλες οι δυνάμεις της γερασμένης Ευρώπης, ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν το φάντασμα» του κομουνισμού, βάζοντας τους nazi να τους πολεμήσουν, όμως τώρα, χωρίς εκείνο το φάντασμα, πάλι σαν ιερή συμμαχία προσπαθούν, σαν τις λέαινες, ο καθένας για την πάρτη του. Ξυπνήστε γατάκια!

«Η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων».

Κάποτε ολόκληρη η κοινωνία όλο και περισσότερο χωριζόταν σε δυο μεγάλα αντίπαλα στρατόπεδα. Σε ένα από αυτά υπήρχε ένα φάντασμα που μετά το πείραμα του 1917 δεν υφίσταται πια. Τώρα πια μόνοι τους φαγώνονται για την μερίδα του λέοντος! Μην σας φουσκώνουν τα μυαλά με συμμαχικές βοήθειες. Ο καθένας κοιτάει την πάρτη του. Μόνο κάτι μικροί, σαν την Ελλαδίτσα του Μητσοτάκη, τρέχει σαν ουραγός πίσω από κάτι λέαινες μπας και τσιμπίσει κανένα μεζέ. Μόνο που δεν ξέρει, πίσω από ποια λέαινα να τρέξει.

Οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης «μετατρέπουν όλο και περισσότερο την προσωπική αξιοπρέπεια σε ανταλλακτική αξία»!

Η υπόθεση της Ουκρανίας λοιπόν ήταν ποιος θα φάει περισσότερα, τώρα που στο μαντρί του Κίεβου, βρέθηκε ένας ατάλαντος τσομπάνης!

Ο Τραμπ λέει, επενδύσαμε στην Ουκρανία 350 δις ενώ οι Ευρωπαίοι μόνο 100 δις κι αυτά με τη μορφή δανείου! Τα θέλουμε πίσω φωνάζει ο Τραμπ και θα τα πάρουμε πίσω με το καλό ή με το ζόρι!

Οι Ευρωπαίοι τα βάλανε με τον Τραμπ. Όχι φυσικά τόσο για την Ουκρανία, όσο για την αναμενόμενη συμμαχία με τη Ρωσία προκειμένου να πάρουν κι αυτοί ό,τι μπορούν στο μεγάλο φαγοπότι. Κυρίως όμως για την απόφαση του Τραμπ να βάλει δασμούς στην Ευρώπη. Όλοι εναντίον όλων! Να πιο είναι το ηθικό δίδαγμα στην υπόθεση της Ουκρανίας, γατάκια!

Ο δικός μας ο Μητσοτάκης που ακόμα δεν έχει σταματήσει τις αγκαλιές με τον Κλόουν της Ουκρανίας, που αφόπλισε τα νησιά μας στέλλοντας «βοήθεια» κι αυτός με την ελπίδα να αντικαταστήσει τα όπλα με καινούρια από την Γερμανία, τι θα πάρει λέτε… Ξέρω τι θα μου απαντήσετε: ό,τι πήρε η Ελλάδα σαν αποζημίωση από την λεηλασία των ναζί στην κατοχή!

Έτσι παίζεται το παιχνίδι κύριοι! Άλλη φορά λοιπόν, αν πίσω από την προπαγάνδα, δεν μπορείτε να αντιληφθείτε τι παίζεται στα κρυφά, να περιμένετε να τελειώσει το παιχνίδι πρώτα, ώστε να μαθαίνετε την αλήθεια, έστω τελευταίοι!

Όμως, μετά από όλα αυτά, εσείς πρέπει να εστιαστείτε στο μεγάλο δίδαγμα της ιστορίας, που σαν παράδειγμα τώρα με την Ουκρανία φωνάζει δυνατά:

«Οι λαοί είναι αναγκασμένοι να πουλούνται κομματάκι κομματάκι, είναι ένα εμπόρευμα, όπως κάθε άλλο εμπορικό είδος και γι αυτό είναι εκτεθειμένο σε όλες τις εναλλαγές του συναγωνισμού, σε όλες τις διακυμάνσεις της αγοράς!»